درمان تومور‌های مغزی بزرگسالان

اطلاعات كلي دربارۀ تومور‌های مغزی بزرگسالان

نکات اصلی برای این قسمت

• تومور مغزی بزرگسالان بیماریی است که در آن سلول‌های غیرطبیعی در بافت‌های مغز شکل می‌گیرند.
• تومور مغزی که در قسمت دیگری از بدن شروع شده و به مغز سرایت مي‌كند تومور متاستاتیک نامیده ‌می‌شود.
• مغز بسیاری از عملکرد‌‌های مهم بدن را کنترل مي‌كند.
• در اکثر نقاط بدن، نخاع، مغز را به عصب‌ها متصل می‌کند.
• انواع مختلفی از تومور‌های مغزی و نخاعی وجود دارد:
• تومورهای الیگودندروگلیال
• تومور‌های آستروسیتیک
• گلیوم‌های ترکیبی
• تومورهای اپاندیمال
• تومورهای سلولی جنینی: مدولوبلاستوما (درجه 4)
• تومورهای پارانشیمال پینه آل (Pineal Parenchymal Tumor)
• تومورهای منینژیال (Menangial)
• تومورهای سلول زایا
• تومورهای ناحیه سلار: کرانیوفارنیژیوم (Craniopharyngioma) (درجه1) و تومور هیپوفیر
• دیگر تومورهای مغزی بزرگسالان
• تومورهای مغزی عودکرده

علت بسیاری از تومورهای مغزی بزرگسالان ناشناخته مانده است.

علائم تومورهای مغزی و نخاعی بزرگسالان در همه افراد یکسان نيست.

آزمایش‌هايي که مغز و نخاع را بررسي مي‌كنند برای تشخیص (یافتن) تومورهای مغزی بزرگسالان استفاده می‌شود.

بسیاری از تومورهای مغزی بزرگسالان در جراحی تشخیص داده شده و برداشته می‌شوند.

عوامل خاصی بر امكان بهبودی كامل و گزینه‌های درماني تأثیر می‌گذارند.

تومور مغزی بزرگسالان بیماریي است که در آن سلول‌های غیرطبیعی در بافت‌های مغز شکل می‌گیرند.

انواع مختلفی از تومور‌های مغزی و نخاعی وجود دارد. تومورها با رشد غیرطبیعی سلول‌ها شکل گرفته و ممکن است که در قسمت‌های مختلفی از مغز و نخاع شروع شوند. مغز و نخاع با هم سیستم اعصاب مرکزی (CNS) را تشکيل می‌دهند.

تومورها يا خوش‌خیم (غیرسرطانی) و یا بدخیم (سرطانی) اند. تومورهای مغزی خوش‌خیم رشد کرده و بر نواحی مغزي نزدیک فشار می‌آورند. آنها به‌ندرت به دیگر بافت‌ها سرایت کرده و یا عود می‌کنند. در حالي‌كه تومورهای مغزی بدخیم به سرعت رشد کرده و به دیگر بافت‌های مغز نيز سرایت مي‌کنند. زمانی‌که تومور به دیگر نواحی مغز سرایت کرده و یا فشار می‌آورد، مانع کارکردن طبیعی آن قسمت از مغز می‌شود. تومورهای مغزی خوش‌خیم و بدخیم هر دو می‌توانند باعث بروز علائم و گاهی مرگ شوند.

تومورهای مغزی هم در بزرگسالان و هم در کودکان به‌وجود مي‌آيند، ولي درمان کودکان از درمان بزرگسالان متفاوت است. (برای کسب اطلاعات بیش‌تر درباره درمان کودکان، خلاصه PDQ را دربارۀ درمان تومورهای مغزی و نخاعی کودکان در یک نگاه مطالعه کنید.)

برای کسب اطلاعات دربارۀ سرطان لنفوم که در مغز شروع می‌شود خلاصة PDQ در مورد درمان سرطان لنفوم (CNS (Central Nervous System اولیه را مطالعه کنید.

به تومور مغزی که در قسمت دیگری از بدن شروع شده و به مغز سرایت مي‌كند تومور متاستاتیک مي‌گويند.

تومورهایی که در مغز شروع می‌شوند تومورهای مغزی اولیه نامیده می‌شوند. اغلب، تومورهایی که در مغز یافت می‌شوند در جای دیگری از بدن شروع شده و به قسمت‌هايي از مغز سرایت مي‌كنند. این نوع تومورها تومور مغزی متاستاتیک (یا متاستاز مغزی) نامیده می‌شوند. تومورهای مغزی متاستاتیک از تومورهای مغزی اولیه شایع‌ترند.

انواعی از سرطان که معمولاً در مغز رسوخ مي‌كنند عبارتند از ملانوم و سرطان پستان، سرطان روده بزرگ و راست روده، ریه، و سرطان با منشا اولیه نامشخص. انواعی از سرطان که معمولاً در نخاع گسترش می‌یابند عبارتند از لنفوم و سرطان ریه، پستان و پروستات. در حدود نیمی از تومورهای مغزی و نخاعی متاستاتیک توسط سرطان ریه مي‌باشند. لوکمی، لنفوم، سرطان پستان، و سرطان دستگاه گوارش، ممکن است به لپتومننژها (دو قسمت از داخلی‌ترین غشائی که مغز و نخاع را می‌پوشانند) سرایت کنند.

برای کسب اطلاعات بیش‌تر در مورد سرطان‌هایی که معمولاً به مغز و نخاع منتشر مي‌شوند به خلاصه‌‌های PDQ مراجعه کنید.

• درمان سرطان لنفوم هوجکین بزرگسالان
• درمان سرطان لنفوم غیرهوجکین بزرگسالان
• درمان سرطان پستان
• درمان کارسینوم اولیه نامشخص
• درمان سرطان روده بزرگ و راست روده
• درمان ملانوم
• درمان سرطان رية سلول غیرکوچک
• درمان سرطان رية سلول کوچک

مغز بسیاری از عملکردهای مهم بدن را کنترل ميكند.

مغز دارای سه بخش مهم است:

• مخ بزرگ‌ترین بخش مغز است و در بالای سر قرار دارد. مخ فکر کردن، یادگیری، حل مسئله، احساسات، گفتار، خواندن، نوشتن و حرکات ارادی را کنترل می‌کند.
• مخچه در بخش‌ پایینی پشتی مغز قرار دارد (نزدیک به وسط پشت ‌سر) و حرکت، تعادل و طرز ایستادن و نشستن را کنترل می‌کند.
• ساقه مغز، مغز را به نخاع وصل می‌کند. این در پایین‌ترین قسمت مغز قرار دارد (دقیقاً بالای پشت گردن). ساقه‌ مغز، تنفس‌، ضربان قلب، و عصب‌ها و ماهیچه‌‌هایی را که در دیدن، شنیدن، راه‌ رفتن، صحبت کردن و خوردن استفاده می‌شوند، کنترل می‌کند.

در اکثر نقاط بدن، نخاع، مغز را به عصب‌هاي بدن وصل می‌کند.

نخاع ستونی از بافت عصبی است که از ساقه مغز به مرکز پشت، پایین می‌رود و توسط سه لایه‌ نازک از بافت به نام غشاء پوشانده می‌شود. این غشاء توسط ستون فقرات احاطه شده است.

عصب‌های نخاع، پیام‌ها را بین مغز و بقیه نقاط بدن منتقل می‌کند برای مثال یک سیگنال از مغز برای حرکت عضلات و یا از پوست به مغز برای حس لمس‌ کردن.

انواع مختلفی از تومورهای مغزی و نخاعی وجود دارد.

تومورهای مغز و نخاع براساس نوع سلولی که در آن به‌وجود می‌آیند و محلی که تومور در ابتدا در CNS شکل می‌گیرد نام‌گذاری می‌شود. درجۀ تومور برای ابراز تفاوت بین تومورهای کند رشدکننده و سریع رشدکننده به‌کار برده مي‌شود.

درجۀ یک تومور بر این اساس است که سلول‌های سرطان در زیر میکروسکوپ چقدر غیرطبیعی به‌نظر رسیده و اینکه تومور چقدر سریع رشد کرده و منتشر می‌شود.

نظام درجه‌بندی تومور

درجه 1 (درجه پایین)- تومور به‌کندی رشد می‌کند و سلول‌هایی دارد که بسیار شبیه سلول‌های طبیعی بوده و به‌ندرت به بافت‌های اطراف سرایت می‌کند. این امکان وجود دارد تا کل تومور از طریق جراحی برداشته شود.

درجه 2- تومور به‌کندی رشد می‌کند اما ممکن است به بافت اطراف سرایت کرده و عود کند (برگردد). به تومورهاي با درجه بالاتري تبديل شدند.

درجه 3- تومور به سرعت رشد کرده و ممکن است به بافت اطراف سرایت کند. سلول‌های تومور بسیار متفاوت از سلول‌های طبیعی به‌نظر می‌رسند.

درجه 4 (درجه بالا)- تومور به سرعت رشد کرده و به بافت‌های اطراف سرایت می‌کند. سلول‌ها مانند سلول‌های طبیعی به‌نظر نمی‌رسند.

ممکن است بخش‌هایی از سلول‌های مرده در تومور وجود داشته باشد. درمان تومورهای مغزی درجه 4 دشوارتر از تومور‌های درجه پایین است.

تومورهای آستروسیتی

تومورهای آستروسیتی در يك نوع سلول ستاره‌اي شكل در مغز به نام آستروسیت ايجاد مي‌شود.

آستروسیت نوعی از سلول گلیال است و گاهی اوقات گلیوم نامیده می‌شود. تومورهای آستروسیتی شامل انواع زير است:

• گلیوم ساق‍‍ة مغز : گلیوم ساقه مغز در ساقة مغز، بخشی از مغز که به نخاع متصل است، شکل می‌گیرد. این نوع تومور اغلب تومور درجه بالا است که به‌طور وسیعی از طریق ساقه مغز گسترش مي‌يابد و درمان آن نیز دشوار است. گلیوم ساقه مغز به ندرت در بزرگسالان اتفاق می‌افتد (برای کسب اطلاعات بیش‌تر به خلاصه PDQ درباره درمان گلیوم ساقه مغز در کودکان مراجعه کنید.)
• تومور آستروسیتی پینه آل: تومور آستروسیتی پینه آل در بافت اطراف غدة پینه آل تشکیل شده و می‌تواند در درجات مختلف باشد. غدة پینه‌آل یک عضو کوچک در مغز است که ملاتونین، هورمونی که به کنترل سیکل خواب و بیداری کمک می‌کند، تولید می‌کند.
• آستروسیتومای پیلوسیتیک (درجه 1): یک آستروسیتومای پیلوسیتیک به‌کندی در مغز و نخاع رشد می‌کند. این تومور ممکن است به شکل یک كيست بوده و به‌ندرت به بافت‌های اطراف گسترش یابد. این نوع تومور رایج‌ترین نوع در بین کودکان و نوجوانان و در افرادی است که به نوروفیبروماتوزیس نوع 1(NF 1) مبتلا هستند. آستروسیتومای پیلوسیتیک به‌ندرت باعث مرگ می‌شود.
• آستروسیتومای منتشر (نوع2): آستروسیتومای منتشر به‌کندی رشد می‌کند اما اغلب به بافت‌های اطراف گسترش می‌یابد. برخی اوقات آستروسیتومای منتشر به درجة بالاتر پیشرفت کرده و تبدیل به آستروسیتومای آناپلاستیک و یا یک گلیوبلاستوما می‌شود. آستروسیتومای منتشر می‌تواند در هر قسمتی از مغز تشکیل شود اما بیش‌تر در مخ ایجاد می‌شود. این نوع تومور رایج‌ترین نوع در نوجوانان و در افراد مبتلا به سندروم لی‌فرومنی (Li-Fraumeni syndrome) است. این نوع تومور همچنین به آستروسیتومای منتشر درجه پایین معروف است.
• آستروسیتومای آناپلاستیک (درجه 3): آستروسیتومای آناپلاستیک به سرعت رشد کرده و به بافت‌های اطراف گسترش می‌یابد. آستروسیتومای آناپلاستیک به درجات بالاتر پیشرفت کرده و تبدیل به گلیوبلاستوما مي‌شود. آستروسیتومای آناپلاستیک اکثراً در مخ تشکیل مي‌شود و بيشتر در بزرگسالان ديده مي‌شود. آستروسیتومای آناپلاستیک همچنین به آستروسیتومای بدخیم و یا آستروسیتومای درجه بالا معروف است.
• گلیوبلاستوما (درجه 4): گلیوبلاستوما به‌سرعت رشد کرده و گسترش می‌یابد. گلیوبلاستوما اکثراً در مخ تشکیل می‌شود. این نوع تومور بيشتر در بزرگسالان ديده ميشود و احتمال بهبودی ضعیفی دارد. به این نوع تومور گلیوبلاستومای مولتي‌فرم نیز گفته می‌شود.

تومورهای الیگودندروگلیال

تومور الیگودندروگلیال در سلول‌های مغز به نام الیگودرندروسیت که به سلامت سلول‌های عصبي کمک می‌کند، شروع می‌شود. الیگودندروسیت‌ها نوعی سلول گلیال هستند که گاهی نیز گلیوم نامیده ‌می‌شوند. درجات تومورهای الیگودندروگلیال شامل موارد زیر است:

• الیگودندروگلیوم (درجه 2): الیگودندروگلیوم به‌کندی رشد کرده و گسترش می‌یابد و سلول‌های تومور بسیار شبیه به سلول‌های طبیعی است. این نوع تومور بيش‌تر در مخ تشکیل می‌شود. الیگودندروگلیوم در بین بزرگسالان بسیار رایج است.
• الیگودندروگلیوم آناپلاستیک (درجه3): الیگودندروگلیوم آناپلاستیک به‌سرعت رشد کرده و سلول‌های تومور، بسیار متفاوت از سلول‌های طبیعی به‌نظر می‌رسند. این تومور ممکن است در یک قسمت و یا در قسمت‌های مختلفي در تمامی مغز رشد کند. این نوع سرطان اکثراً در مخ تشکیل می‌شود.

گلیوم مختلط

گلیوم مختلط نوعي تومور مغزی است که دو نوع سلول‌های تومور در داخل آن هستند- الیگودندروسیت و آستروسیت. این نوع تومور اکثراً در مخ تشکیل می‌شود.

• الیگوآستروسیتوما (درجه2): الیگوآستروسیتوما توموری است که به‌کندی رشد می‌کند و سلول‌های تومور خیلی متفاوت از سلول‌های طبیعی نيستند.
• الیگوآستروسیتومای آناپلاستیک (درجه3): سلول‌های تومور در الیگوآستروسیتومای آناپلاستیک بسیار متفاوت از سلول‌های طبیعی به‌نظر می‌رسند.

تومور‌های اپاندیمی

تومور اپاندیمی معمولاً از سلول‌هایی که فضاي پر از مایع اطراف مغز و نخاع را مي‌پوشانند بروز مي‌كند.

سلول‌های اپاندیمی نوعی سلول گلیال بوده و گاهی گلیوم نامیده می‌شود. درجات تومورهای اپاندیمی شامل موارد زیر است:

• اپاندیموم (درجه1و2): اپاندیموم درجه 1و2 به‌کندی رشد کرده و سلول‌هایی دارد که بسیار شبیه به سلول‌های طبیعی است دو نوع اپاندیموم درجه 1 وجود دارد- اپاندیموم میکسوپاپیلاری و ساب اپاندیموم. این تومورها در بین بزرگسالان بسیار رایج است. اپاندیموم درجه2 در بطن مغز و راه‌های ارتباطی آن و نخاع رشد می‌کند. این تومور رایج‌ترین نوع تومور در بین کودکان، نوجوانان و افراد مبتلا به نوروفیبروماتوزیس نوع 2(NF2) است.

(برای کسب اطلاعات بیش‌تر به خلاصه PDQ درباره درمان اپاندیموم کودکان مراجعه کنید.)

• اپاندیموم آناپلاستیک (درجه3): اپاندیموم آناپلاستیک به‌سرعت رشد کرده و احتمال بهبودی بسیار ضعیفی دارد.

تومورهای سلول‌های جنینی: مدولوبلاستوما (درجه4)

مدولوبلاستوما یک نوع تومور جنینی است. تومور در زمانی‌که جنین در حال رشد است در سلول‌های مغز شکل می‌گیرد. این نوع تومور مغزی اغلب در مخچه شروع می‌شود. ممکن است تومور از طریق مایع مغزی نخاعی (CSF) از مغز به نخاع گسترش یابد. یک نوع مدولوبلاستوما اکثراً در کودکان یا نوجوانان و افراد مبتلا به سندروم تورکات نوع دو و یا سندروم کارسینومای سلول بازال نووید (nevoid basal cell carcinoma syndrome) اتفاق می‌افتد.

برای آگاهي بیش‌تر به خلاصه‌‌های PDQ زیر درباره تومورهای جنینی در کودکان مراجعه کنید:

• درمان تومورهای جنینی سیستم اعصاب مرکزی کودکان
• درمان تومور تراتوید/ رابدوید غیرطبیعی سیستم اعصاب مرکزی کودکان

تومورهای پارانشیمال پینه آل

یک تومور پارانشیمال پینه‌آل در سلول‌های پارانشیمال یا پینئوسیت‌ها، که بیش‌ترین بخش غده پینه‌آل را تشکیل می‌دهد، شکل می‌گیرد. این نوع تومورها از تومورهای آستروسیتک پینه‌آل متفاوت است. درجات تومورهای پارانشیمال پینه‌آل شامل موارد زیر است:

• پینئوسیتوما (درجه2): پینئوسیتوما توموری است که به آرامی رشد کرده و اکثراً در بزرگسالان اتفاق می‌افتد.
• پینئوبلاستوما (درجه4): پینئوبلاستوما درجه چهار، نوعي تومور نادر است که احتمال گسترش زیادی دارد. این توموردر میان کودکان بسیار رایج است. (برای آگاهي بیش‌تر به خلاصه PDQ درباره درمان تومورهای جنینی سیستم اعصاب مرکزی کودکان مراجعه کنید.)

تومورهای مننژیال

تومور مننژیال، که مننژیوم نيز نامیده‌می‌شود، در مننژها (لایه نازکی از بافت که مغز و نخاع را مي‌پوشاند) تشکیل می‌شود. این تومور می‌تواند از انواع مختلفی از سلول‌های مغز و نخاع تشکیل شود.

اكثر موارد مننژیوم در بزرگسالان ديده مي‌شود. انواع تومورهای مننژیال شامل موارد زیر است:

• مننژیوم (درجه1): مننژیوم درجه 1 رایج‌ترین نوع تومور مننژیال است. مننژیومای درجه 1 تومور خوش‌خیمي است که به‌کندی رشد می‌کند و اکثر اوقات در سخت شامه تشکیل می‌شود اكثر موارد مننژیوم درجه 1در زنان ديده مي‌شود.
• مننژیوم (درجه 2و3): این نوع از تومور، تومور مننژیال بدخیم نادری است که به‌سرعت رشد کرده و احتمال زیادی دارد که در داخل مغز و نخاع گسترش پیدا کند. اكثر موارد مننژیوم درجه 2و3 در مردان ديده ميشود.

همانژیوپریستوما تومور مننژیال نبوده اما به شکل مننژیوم درجه 2و3 درمان مي‌شود . یک همانژیوپرسیتوما معمولاً در سخت شامه تشکیل می‌شود و اغلب بعد از درمان نیز عود مي‌كند و معمولاً در دیگر قسمت‌های بدن گسترش می‌یابد.

تومور سلول زایا

تومور سلول زایا در سلول‌هاي زايا تشکیل می‌شود. سلولهاي زايا سلولهايي هستند كه به در اسپرم مردان و یا تخمک زنان تبديل مي‌شوند.

تومور سلول زایا معمولاً در مغز، نزدیک به غده پینه‌آل تشکیل می‌شود. تومور سلول زایا می‌تواند به دیگر قسمت‌های مغز و نخاع نیز رسوخ كند. انواع مختلفی از تومورهای سلول زایا وجود دارد. این نوع تومورها شامل ژرمینوما، تراتوما، کارسینومای کیسه زرده جنینی، و کوریوکارسینوما است. تومورهای سلول زایا می‌توانند ، خوش‌خیم و یا بدخیم باشند. اکثر تومورهای سلول زایا در کودکان و افراد مبتلا به سندروم کلاین‌فلتر به‌وجود مي‌آيد. (برای آگاهي بیش‌تر به خلاصه PDQ درباره «درمان تومورهای مغز و نخاع در کودکان در یک نگاه» مراجعه کنید.)

تومورهای ناحیه سلار: کرانئوفارینژیوما (درجه1) و تومور هیپوفیز

تومور ناحیه سلار در مرکز مغز دقیقاً بالای پشت بینی شروع می‌شود و از انواع مختلفی از سلول‌های مغز و نخاع تشکیل مي‌شود.

• کرانیوفارینژیوم (درجه1): کرانیوفارینژیوم تومور نادری است که معمولاً دقیقاً بالای غده هیپوفیز (عضوي به اندازه نخود در انتهای مغز که دیگر غده‌ها را کنترل می‌کند) تشکیل می‌شود. تومور ممکن است به بافت‌های اطراف، شامل غده هیپوفیز و عصب‌های بینایی،‌ گسترش یابد. و بسیاری از عملکردها از قبیل ساختن هومورن و نيز بینایی، را تحت تأثیر قرار دهد. (برای آگاهي بیش‌تر به خلاصه PDQ درباره درمان کرانیوفارینژیوم در کودکان مراجعه کنید.)
• تومور هیپوفیز: برای آگاهي بیش‌تر به خلاصة PDQ درباره درمان تومورهای هیپوفیز مراجعه کنید.

دیگر تومورهای مغزی بزرگسالان

انواع مختلفی از تومورهای مغزی بزرگسالان وجود دارد که نادر است و در این خلاصه امكان بررسی آنها نيست، لكن شما مي‌توانيد براي اطلاع بیش‌تر درباره انواع دیگر تومورهای مغزی بزرگسالان خلاصه درمانگر PDQ دربارۀ درمان تومورهای مغزی بزرگسالان را مطالعه کنید.

• پلئومورفیک زانتواستروسیتوما. (Pleomorphic Xantoastocytoma)
• ساب اپاندیمال جاینت سل آستروسیتوما. (Subependymal Giant Cell Astrocytoma)
• آستروبلاستوما. (Astrocytoma)
• کوردویید گلیوم بطن سوم مغز. (Third Ventricular Chordioid Glioma)
• گلیوماتوزیس سربری. (Gliomatosis Cerebri)
• گنگلیوسیتوما یا گنگلیوگلیوم. (Gangliocytoma Or Ganglioglioma)
• آستروسیتومای دزموپلاستیک کودکان یا گانگلیوگلیوم. (Desmoplastic Astrocytoma)
• تومور نورواپیتلیال دیس امبریوپلاستیک. (Neuroepithelium Disembryoplastic)
• نوروسیتومای مرکزی. (Neurocytoma)
•  لیپونوروسیتومای مخچه‌ای. (Liponeurocytoma)
• پاراگانگلیوم. (Para ganglioma)
• اپاندیموبلاستوما. (Epandimoma)
• تومور نورواکتدرمال اولیه سوپرتنتوریال (PNET-Primitive Neuroctodermal Tumors)
• پاپیلوم یا کارسینوم شبکه‌ کوروئید. (Choroid Plexus Papilloma)
• تومورهای پارانشیمال پینه آل با تمایز متوسط.
• ضایعات ملانوسیتی.
• همانژیوبلاستومای مویرگی.
• شوانوما.

تومورهای مغزی عودکننده

تومور مغزی عودکننده توموری است که بعد از درمان عود کرده است. تومورهای مغزی اغلب برمي‌گردند و گاهي این اتفاق چندین سال بعد از تومور اولیه اتفاق می‌افتد. تومور ممکن است در همان محل مغز و یا دیگر قسمت‌های سیستم اعصاب مرکزی عود کنند.

علت به‌وجود آمدن اکثر تومورهای مغزی بزرگسالان هنوز نامشخص مانده است.

هر چیزی که احتمال ابتلای شما را به یک بیماری افزایش دهد، عامل خطرزا نامیده می‌شود. داشتن عامل خطرزا به این معنی نیست که شما به سرطان مبتلا مي‌شويد، و نبود عوامل خطرزا به این معنی نیست که شما به سرطان مبتلا نخواهید شد. افرادی که فکر می‌کنند که در خطر هستند بایستی با پزشک خود صحبت کنند. عوامل خطرزای کمی برای تومورهای مغزی شناخته شده‌اند. شرایط زیر ممکن است خطر ابتلا به انواع خاصی از سرطان را افزایش دهد:

• بودن در معرض ماده کلرید وینیل ممکن است خطر ابتلا به گلیوم را افزایش دهد.
• درمان‌های قبلی از طریق پرتو‌درمانی در ناحیه پوست سر و یا مغز ممکن است خطر ابتلا به مننژیم را افزایش دهد.
• عفونت با ویروس Epstein-Barr، داشتن ایدز، یا دریافت پیوند عضو ممکن است خطر ابتلا به سرطان لنفوم CNS اولیه را افزایش دهد. (برای آگاهي بیش‌تر به خلاصة PDQ درباره سرطان لنفوم CNS اولیه مراجعه کنید.)
• داشتن سندروم‌های ژنتیک خاص ممکن است خطر ابتلا به انواع تومورهای مغزی زیر را افزایش دهد:
• نوروفیبروماتوزیس نوع 1و2
• بیماری ون هیپل – لیندائو
• توبروس اسكلروزيس
• سندروم لی – فرومنی
• سندروم تورکات نوع 1و2
• سندروم کلاین فلتر
• سندروم کارسینومای سلول بازال نووئید.

علائم تومورهای مغزی و نخاعی بزرگسالان در همه افراد یکسان نیستند.

علائمی که تومور مغزی به‌وجود مي‌آورد به محل شکل یافتن تومور در مغز و عملکرد آن قسمت از مغز، و اندازه تومور بستگی دارد. سردرد و علائم ديگري كه تومورهای مغزی به‌وجود مي آيند به سبب مشكلات ديگر (غير تومورال) مغزي هم ايجاد مي‌شوند. اگر هر کدام از این ناراحتي‌ها رخ دهد، فرد باید با پزشک خود مشورت كند:

تومورهای مغزی

• سردرد صبحگاهی و سردردی که بعد از استفراغ رفع می‌شود.
• حالت تهوع و استفراغ مکرر.
• مشکلات بینایی، شنوایی و گفتاری.
• از دست دادن تعادل و داشتن مشکل در راه رفتن.
• ضعف در یک طرف بدن.
• خواب‌آلودگی غیر‌عادی و یا تغییر در سطح فعالیت‌ها.
• تغییرات غیر‌عادی در شخصیت و یا رفتار.
• تشنج.

تومورهای نخاع

• پشت درد و یا دردی که از ناحیة پشت به سمت بازوها و پاها گسترش می‌یابد.
• تغییر در اجابت مزاج و یا اشکال در ادرار کردن.
• ضعف در پاها.
• داشتن مشکل در راه رفتن.

آزمایش‌هايي که به معاینة مغز و نخاع می‌پردازند براي تشخیص تومورهای مغزی بزرگسالان به کار می‌روند.

آزمایش‌ها و مراحل زیر ممکن است مورد استفاده قرار گیرند:

• معاینة فیزیکی و شرح حال: معاینة بدن برای بررسی علائم عمومی سلامت، شامل بررسی علائم بیماری، از قبیل توده‌ها و یا هر چیز دیگری که به نظر غیر‌عادی می‌رسند. شرح حال و عادات سلامت بیمار و بیماری‌های قبلی و درمان‌ها نیز خواسته می‌شود.
• معاینه‌هاي سيستم: یک رشته از سؤال‌ها و آزمایش‌هاي مغز، نخاع، و عملکرد عصب. ملاحظات وضعیت ذهنی فرد، هماهنگی، و توانایی در راه رفتن طبیعی، و اینکه عضله‌ها، حس‌ها و واكنش‌ها چقدر خوب عمل می‌کند، را بررسی می‌کنند كه معاینه سيستم عصبي نامیده مي‌شود.
• معاینه میدان دید: معاینه به منظور بررسی میدان دید فرد (تمام میدانی که در آن چیزها قابل دیدن هستند.) این آزمایش، هم دید مرکزی (فرد در زمانی‌که مستقیم نگاه می‌کند چه میزان مي‌تواند ببیند) و هم دید پیرامونی (فرد در زمانی‌که به‌طور مستقیم خیره شده است چه میزان می‌تواند تمامی دیگر جهات ببیند) را اندازه‌گیری مي‌كند. هرگونه نقصان دید ممکن است علامت توموری باشد که بر بخشی که بینایی را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد فشار آورده و یا به آن آسیب زده است.
• آزمایش نشانگر تومور: فرآیندی که در آن خون، ادرار، و یا نمونة بافت براي اندازه‌گیری میزان مواد خاص که توسط اعضاء، بافت‌ها، و یا سلول‌های تومور در بدن آزاد شده مورد بررسی قرار می‌گیرند. میزان افزایش یافته مواد خاص در بدن به انواع خاصی از سرطان مربوط می‌شود. این موارد نشانگر تومورها نامیده می‌شوند.
• آزمایش ژن: یک تست آزمایشگاهی است که در آن نمونه‌ای از خون و یا بافت به‌منظور بررسی تغییراتی در یک کروموزوم که به نوع خاصی از تومور مغز مربوط است، مورد آزمایش قرار می‌گیرد.
• پونکسیون لومبار: فرآیندی که جهت گرفتن مایع مغزی نخاعی از ستون فقرات به‌کار برده می‌شود. این امر از طریق قرار دادن یک سوزن در داخل ستون فقرات صورت می‌گیرد. مایع توسط آسیب‌شناس زیر میکروسکوپ مورد مطالعه واقع می‌شود تا علائم سرطان مورد بررسی قرار گیرند. این فرآیند همچنین LP و یا نمونه‌برداری مايع نخاعی نامیده می‌شود.
• سی‌تی‌اسکن (‍CAT اسکن): فرآیندی که طی آن يك رشته عکس‌های دقیق از نقاط داخل بدن و در زوایای مختلف گرفته می‌شود. این عکس‌ها توسط یک کامپیوتر متصل به یک دستگاه اشعه ايكس گرفته می‌شود. یک مایع رنگی نیز ممکن است به داخل ورید تزریق شود و یا خورانده شود تا به بافت‌ها و ارگان‌ها کمک کند که به‌طور واضح نشان داده شوند
• ام‌آر‌آی با گادولینیومgadolinium : فرآیندی که طی آن جهت گرفتن يك رشته عکس‌های دقیق از مغز و نخاع، از آهنربا، امواج رادیویی و یک کامپیوتر استفاده می‌شود. ماده‌ای به نام گادولینیوم به داخل رگ تزریق می‌شود. گادولینیوم در اطراف سلول سرطانی جمع می‌شود به‌گونه‌ای که آنها در عکس واضح‌تر نشان داده شوند. این فرآیند همچنین تصویربرداری با تشدید مغناطیسی هسته‌ای (NMRI) نیز نامیده می‌شود. از ام‌آر‌آی جهت تشخیص تومورها براساس ساخت شیمیایی آنها استفاده می‌شود.
• اسکن SPECT(اسکن توموگرافی محاسبه شده با گسیل تک فوتون): فرآیندی که در آن از یک دوربین خاص متصل به کامپیوتر جهت گرفتن تصویر سه بعدی (3D) از مغز استفاده می‌شود. مقدار کمی ماده رادیواکتیو به داخل رگ تزریق شده و یا از طریق بینی استنشاق می‌شود. همان‌طور که ماده در داخل خون حرکت می‌کند، دوربین در اطراف مغز چرخیده و تصاویری از مغز می‌گیرد. در نقاطی که سلول‌های سرطانی در حال رشد هستند، جریان خون بیش‌تر و واكنش‌هاي شیمیایی (متابولیسم) بیش‌تری وجود خواهد داشت. این نقاط در عکس روشن‌تر دیده خواهند شد. این فرآیند ممکن است قبل و یا بعد از سی.‌تی.‌اسکن صورت گیرد.
• اسکن PET(توموگرافی با گسیل پوزیترون): فرآیندی به‌منظور يافتن سلول‌های تومور بدخیم در بدن است. مقدار کمی گلوکز رادیواکتیو (شکر راديواكتيو) به رگ بيمار تزریق می‌شود. آنگاه اسکنر PETدر اطراف بدن چرخیده و تصاویری از نقاطی از مغز که گلوکز منتشر شده برمی‌دارد. و بدين‌گونه سلول‌های تومور بدخیم در عکس روشن‌تر نشان داده می‌شوند چون كه آنها فعال‌ترند و میزان گلوکز بیش‌تری به نسبت سلول‌های عادی مصرف می‌کنند.
• آنژیوگرام: فرآیندی جهت بررسی رگ‌های خونی و جریان خون در مغز است. یک مادة رنگي به داخل رگ بيمار تزریق می‌شود. همان‌گونه که رنگ حاجب در رگ‌های خونی حرکت می‌کند، اشعة ايكس جهت بررسی اینکه آیا هیچ‌گونه انسدادی وجود دارد، عكسبرداري مي‌كند.

اکثر تومورهای مغزی بزرگسالان تشخیص داده شده و در جراحی برداشته می‌شوند.

وقتي پزشکان احتمال وجود یک تومور مغزی را بدهند، نمونه‌برداری انجام می‌شود. در تومورهای مغزي، نمونه‌برداری با برداشتن قسمتی از جمجمه و استفاده از يك سوزن جهت برداشتن بافت نمونه، انجام می‌شود. آسیب‌شناس بافت را براي پیدا کردن سلول‌های سرطانی در زیر میکروسکوپ مورد مطالعه قرار می‌دهد. اگر سلول‌های سرطانی پیدا شوند، پزشک ممکن است در همان زمان نمونه‌برداري، تا جايي ‌كه امکان دارد تومور را به‌صورت بی‌خطر خارج كند. بعد از جراحی، آسیب‌شناس سلول‌های سرطانی را جهت تعيين نوع و درجه تومور مغزی مورد بررسی قرار می‌دهد. تعيين درجه تومور بدين نحو است كه سلول‌های سرطانی چقدر در زیر میکروسکوپ غیر‌عادی به نظر می‌رسند و این که تومور تا چه حد امکان دارد که سریع رشد کرده و گسترش یابد. یک سی‌.تی.‌اسکن و یا ام‌آر‌آی جهت فهمیدن اینکه آیا هیچ‌گونه سلول سرطانی در بعد از جراحی باقی‌مانده است انجام می‌شود. آزمایش‌هاي زیر ممکن است بر روی بافت تومور برداشته شده انجام شود:

• مطالعه ایمنی بافتی شیمیایی: تست آزمایشگاهی است که طی آن یک ماده از قبیل یک آنتی‌بادی، رنگ، و یا رادیوایزوتوپ به نمونه‌ای از بافت سرطانی افزوده مي‌شود تا آنتی‌ژن‌های خاصی مورد بررسی قرار گیرند. از اين آزمايش برای نشان دادن تفاوت بین انواع مختلف سرطان استفاده می‌شود.
• میکروسکوپ نوری و الکترونی: تست آزمایشگاهی است که در آن سلول‌های داخل یک بافت را زیر یک میکروسکوپ معمولی و بسیار قوی قرار مي‌دهند تا تغییرات خاص داخل سلول‌ها مورد مطالعه قرار گیرند.
• بررسی سیتوژنتیک: تست آزمایشگاهی است که در آن نمونه‌اي از بافت زیر میکروسکوپ قرار داده می‌شود تا تغییرات خاص در کروموزوم‌ها مورد مطالعه قرار گیرند.

برخی اوقات به دلیل محلی که تومور در مغز و یا نخاع تشکیل شده امکان انجام نمونه‌برداری و یا جراحی بی‌خطر وجود ندارد. این تومورها براساس نتایج تست‌های تصویربرداری و دیگر فرآیندها تشخیص داده می‌شوند.

عوامل خاصی، پيش‌بيني احتمال بهبود و گزینه‌های درمان را تحت‌تأثیر قرار می‌دهند.

احتمال بهبود و گزینه‌های درمان برای تومورهای مغزی اولیه بستگی به موارد زیر دارد:

• نوع و درجه تومور.
• محل تومور در مغز.
• آیا تومور با جراحی قابل برداشتن است.
• آیا سلول‌های سرطانی بعد از جراحی باقی می‌مانند؟
• آیا تغییرات خاصی در کروموزوم‌ها وجود دارد؟
• آیا سرطان تازه تشخیص داده شده و یا عود کرده است؟
• سلامت عمومی بیمار

احتمال بهبود و گزینه‌های درمان برای تومورهای مغزی متاستاتیک بستگی به موارد زیر دارد:

• آیا سن بیمار از 60 سال کم‌تر است؟
• آیا بیش‌تر از دو تومور در مغز و یا نخاع وجود دارد؟
• محل تومور در مغز و یا نخاع.
• تومور تا چه حد به درمان، خوب جواب می‌دهد.
• آیا تومور اولیه به رشد و گسترش خود ادامه می‌دهد.

احتمال بهبودی برای متاستاز مغز از سرطان سینه بیش‌تر از انواع دیگر سرطان اولیه است. احتمال بهبودی متاستاز مغز از سرطان روده بزرگ و راست‌روده کم‌تر است.

مراحل تومورهای مغزی بزرگسالان

نکات اصلی برای این قسمت

• هیچ‌گونه سیستم مرحله‌بندی استانداردی برای تومورهای مغزی بزرگسالان وجود ندارد.
• تست‌های تصویربرداری بعد از جراحی براي كمك به درمان تکرار مي‌شوند.

هیچ‌ نظام مرحله‌بندی متعارفي برای تومورهای مغزی بزرگسالان وجود ندارد.

میزان و یا چگونگي گسترش سرطان معمولاً به نام مراحل توصیف می‌شود. هیچ‌گونه سیستم مرحله‌بندی متعارفي برای تومورهای مغزی وجود ندارد. تومورهای مغزی ممکن است به دیگر قسمت‌های مغز و نخاع رسوخ كنند، اما به‌ندرت به دیگر قسمت‌های بدن گسترش می‌یابند. درمان تومورهای مغزی براساس نوع سلولي که تومور در آن شروع شده، جايي‌که تومور در سیستم اعصاب مرکزی قرار گرفته، مقدار سلول‌هاي سرطاني باقی‌مانده بعد از جراحی، و درجه تومور تعیین می‌شود. درمان تومورهای مغزی که از دیگر قسمت‌های بدن به مغز گسترش یافته‌اند براساس تعداد تومورها در مغز تعیین می‌شود.

تست‌های تصویربرداری براي كمك‌ به درمان بعد از جراحی تکرار مي‌شوند.

بعد از اینکه تومور در جراحی برداشته شد، ممکن است برخی آزمایش‌ها و فرآیندها که جهت تشخیص تومور مغزي استفاده می‌شوند، براي اينكه مشخص شود از تومور چيزي باقی مانده است، تکرار شوند.

گزینة درمان در یک نگاه

نکات اصلی برای این قسمت

• انواع مختلفی از درمان برای بیماران مبتلا به تومورهای مغزی بزرگسالان وجود دارد.
• سه نوع درمان استاندارد استفاده می‌شوند:
• جراحی.
• پرتودرمانی.
• شیمی‌درمانی.

انواع جدید درمان در پژوهش‌های بالینی مورد بررسي قرار دارند.

• دیگر انواع پرتودرمانی.
• هايپرترمي (درمان با افزايش درجه حرارت).
• درمان بیولوژیک.

بیماران ممکن است بخواهند در پژوهش‌های بالینی شركت كنند.

بیماران می‌توانند قبل، در طی، و یا بعد از شروع درمان سرطان خود در پژوهش‌های بالینی شرکت کنند.

ممکن است تست‌های پیگیری مراقبت پزشکی موردنیاز باشد.

انواع مختلفی از درمان برای بیماران مبتلا به تومورهای مغزی بزرگسالان وجود دارد.

درمان‌های مختلفی برای بیماران مبتلا به تومورهای مغزی بزرگسالان امكان‌پذير است. بعضی از درمان‌ها استاندارد بوده (درمان‌هایی که در حال حاضر استفاده می‌شوند) و برخی در پژوهش‌های بالینی تحت بررسي قرار دارند.

پژوهش بالینی، مطالعه تحقیقاتی است که به‌منظور بهبود درمان‌های فعلی و یا کسب آگاهي بیش‌تر درباره درمان جدید برای بیماران سرطانی انجام می‌شود. وقتی‌که پژوهش‌های بالینی نشان دهند که درمان جدید بهتر از درمان استاندارد است، ممکن است درمان جدید تبدیل به یک درمان استاندارد شود. بیماران شايد بخواهند در پژوهش‌های بالینی شركت كنند. بايد دانست كه برخی پژوهش‌های بالینی فقط بیمارانی را که هنوز درمان را شروع نکرده‌اند مي‌پذيرند.

سه نوع درمان استاندارد استفاده می‌شود:

جراحی

جراحی همان‌طور که در بخش اطلاعات عمومی این خلاصه توصیف شده است، جهت تشخیص و درمان تومورهای مغزی بزرگسالان به‌کار می‌رود.

حتی اگر پزشک تمام سرطان را که در زمان جراحی قابل رؤیت هستند خارج سازد، برخی بیماران ممکن است بعد از جراحی مورد شیمی‌درمانی، و یا پرتودرمانی قرار گیرند تا هرگونه سلول‌های سرطانی باقی‌مانده را از بین ببرند. درمانی که بعد از جراحی جهت افزایش احتمال بهبودی داده‌ می‌شود معروف به درمان کمکی است.

پرتودرمانی

پرتودرمانی نوعي از درمان سرطان است که در آن از اشعه ايكس بسیار قوی و یا دیگر انواع پرتوها براي از بین‌بردن سلول‌های سرطانی و متوقف کردن رشد آنها استفاده می‌شود. دو نوع پرتودرمانی وجود دارد. در پرتودرمانی خارجی از یک دستگاه در خارج از بدن، پرتو به سمت سرطان تابانده می‌شود. در پرتودرمانی داخلی از ماده رادیواکتیویی كه روی یک سوزن، seeds (دانه‌ها)، سیم‌ها، و یا کاتترها قرار داده شده استفاده مي‌شود و آنها را مستقیماً در داخل و یا نزدیک غده سرطاني قرار می‌دهند. شیوه انجام پرتودرمانی بستگی به نوع تومور و محل آن در مغز دارد.

شیمی‌درمانی

شیمی‌درمانی شیوه‌اي براي درمان سرطان است که طی آن از داروها جهت توقف رشد سلول‌های سرطانی، چه از طریق از بین بردن سلول‌ها و يا توقف تقسیم آنها، استفاده می‌شود. وقتي دارو بيمار خورانده و يا تزريق مي‌شود وارد خون شده و در تمامي نقاط بدن جريان مي‌ِيابد و هرجا سلول‌هاي سرطاني باشد بر آنها تأثير مي‌گذارد. (شیمی‌درمانی سیستمیک). و هنگامي‌كه دارو مستقیماً در داخل ستون فقرات، یک عضو و یا حفره بدن مثل شکم، قرار داده می‌شود، داروها سلول‌های سرطانی آن نواحی را تحت‌تأثیر قرار می‌دهند (شیمی‌درمانی موضعی). شیمي‌درمانی ترکیبی درمانی است که درآن از بیش‌تر از یک داروی ضد سرطان استفاده می‌شود. برای درمان تومورهای مغزی ممکن است بعد از خارج کردن از یک ویفر حل شونده برای حمل مستقیم یک داروی ضدسرطان به محل تومور/ تومور طی جراحی، استفاده شود. شیوه انجام شیمي‌درمانی بستگی به نوع تومور و محل آن در مغز دارد.

انواع جدید درمان در پژوهش‌های بالینی در حال بررسی هستند.

• خلاصه ارائه ‌شده در این قسمت به درمان‌های خاصی برمی‌گردد که در پژوهش‌های بالینی تحت مطالعه قرار گرفته‌اند، لكن تمامی درمان‌های جدید در دست مطالعه را دربر نمي‌گيرد.

دیگر انواع پرتودرمانی

• حساس‌کننده به پرتو (radiosensitizer): به داروهایی اطلاق می‌شود که سلول‌های تومور را به پرتودرمانی حساس‌تر مي‌كنند. ترکیب پرتودرمانی با حساس‌کنندۀ به پرتو ممکن است باعث از بین ‌رفتن سلول‌های تومور بشود.
• پرتودرمانی بیش تفکیک شده (hyperfractionated radiation therapy): به پرتودرمانی‌ای گفته می‌شود که درآن دوز روزانه پرتو به دو یا دوزهای بیش‌تری به مقدار کم که در ساعات مختلف انجام می‌شود تقسیم می‌شود. پرتودرمانی بیش تفکیک شده به‌عنوان یک درمان استاندارد برای گلیوم ساقه مغز استفاده می‌شود.
• پرتودرمانی تفکیکی سرعت بخشیده‌شده (Accelerated-fraction radiation therapy): نوعي پرتودرمانی‌ای است که در آن دوز روزانه پرتو به سه دوز جداگانه تقسیم شده و هر روز در طی درمان انجام می‌شود.
• پرتودرمانی حین جراحی: به درمانی اطلاق می‌شود که از اشعه ايكس بسیار قوی برای از بین‌ بردن سلول‌های سرطانی در طی جراحی سرطان استفاده می‌شود.
• پرتوجراحی استریوتاکتیک: به نوعی از پرتودرمانی گفته‌ می‌شود که از یک کلاه سخت که به جمجمه وصل شده استفاده می‌شود و اشعه‌های با دوز بالا مستقیماً به تومور تابانده‌ می‌شود. این موجب آسیب‌های کم‌تری به بافت‌های سالم اطراف تومور می‌شود. این شیوه همچنین پرتو جراحی استریوتاکتیک و جراحی پرتوی نامیده‌ می‌شود. این فرآیند شامل جراحی نمی‌شود.

هیپرترمی

درمان هیپرترمی درمانی است که در آن بافت بدن به‌منظور آسیب رساندن و از بین ‌بردن سلول‌های سرطانی بیش‌تر از سطح طبیعی گرم می‌شود تا باعث شود سلول‌های سرطانی به اثرات پرتوها و نیز داروهای ضد سرطان حساس‌تر شوند.

درمان بیولوژیک

درمان بیولوژیک درمانی است که در‌آن برای مبارزه با سرطان از سیستم ایمنی بدن بیمار استفاده می‌شود. در این نوع درمان از موادی که توسط بدن و یا در آزمایشگاه ساخته‌شده‌اند جهت افزایش، هدایت، و یا بازگرداندن دفاع طبیعی بدن در مقابل سرطان استفاده می‌شود. این نوع درمان سرطان بیوتراپی و یا ایمیون‌تراپی نیز نامیده‌ می‌شود.

بیماران ممکن است بخواهند در پژوهش‌های بالینی شركت کنند.

برای برخی بیماران، شرکت در پژوهش‌های بالینی ممکن است بهترین گزینه درمان باشد. پژوهش‌های بالینی بخشی از فرآیند تحقیقی سرطان هستند. پژوهش‌های بالینی به این جهت انجام می‌شوند تا بفهمند که آیا درمان‌های جدید سرطان، ایمن و مؤثراند و آیا بهتر از درمان‌های متعارفند.

بسیاری از درمان‌های متعارف سرطان امروز براساس پژوهش‌های بالینی قبلی به‌وجود آمده است. بیمارانی که دریک پژوهش بالینی شرکت می‌کنند ممکن است درمان استاندارد را دریافت كرده و یا در میان اولین كساني باشند که درمان جدیدی را دریافت مي‌كنند.

بیمارانی که در پژوهش‌های بالینی شرکت می‌کنند همچنین به شیوه‌ای که سرطان در آینده مورد درمان واقع می‌شود کمک مي‌كنند. حتی زمانی‌که پژوهش‌های بالینی منجر به درمان‌های جدیدی نمی‌شوند، آنها معمولاً به سؤالات مهمی پاسخ داده و کمک می‌کنند که تحقیق پیشرفت كند.

بیماران می‌تواند قبل، در طی، و یا بعد از شروع درمان سرطانشان به پژوهش‌های بالینی بپيوندند.

برخی پژوهش‌های بالینی تنها شامل بیمارانی می‌شود که تاکنون درمانی دریافت نکرده‌اند. دیگر پژوهش‌ها درمان‌هایی را روي بیمارانی آزمایش می‌کنند که سرطان آنها بهبود پیدا نکرده است. علاوه بر این پژوهش‌های بالینی دیگری وجود دارد که شیوه‌‌های جدیدی را برای متوقف ‌کردن سرطان از عود کردن (برگشتن) و یا کاهش عوارض جانبی درمان سرطان آزمایش مي‌كند.

ممکن است آزمایش‌هاي پیگیری مراقبت پزشکی مورد نیاز باشد.

احتمال مي‌رود برخی از آزمایش‌هايي که جهت تشخیص سرطان و یا پی‌ بردن به مرحله سرطان انجام شده‌اند دوباره تکرار شوند. اين آزمایش‌ها دوباره تکرار مي‌شوند تا دريابند درمان چقدر مؤثر بوده است، و تصمیم دربارۀ اینکه آیا درمان ادامه پیدا کرده، تغییر کند و یا متوقف شود براساس نتایج این آزمایش‌ها اتخاذ مي‌شود. این فرآیند همچنین مرحله‌بندی دوباره نیز نامیده می‌شود.

برخی از آزمایش‌ها بعد از پايان درمان نیز هر چند وقت یک‌بار انجام مي‌شود. نتیجه این آزمایش‌ها می‌توانند نشان دهند که آیا شرایط بيمار تغییر کرده است و یا اینکه آیا سرطان عود کرده (برگشته) است. اين آزمایش‌ها پیگیری مراقبت پزشکی و یا معاینه عمومی نیز نامیده‌ می‌شوند.

گزینه‌های درمان براساس نوع تومور مغزی بزرگسالان

تومورهای آستروستیک.

گلیوم ساقه مغز.

تومورهای آستروسیتی پینه آل.

آسترویستوم پیلوستیک.

آستروسیتوم منتشر.

آستروسیتوم آناپلاستیک.

گلیوبلاستوما.

تومورهای الیگودندروگلیال.

گلیوم مختلط.

تومورهای اپاندیمال.

تومورهای سلولی جنینی اولیه : مدولوبلاستوما.

تومورهای پارانشیمال پینه آل.

تومورهای مننژ.

تومورهای سلول زایا.

تومورهای ناحیه سلا: کرانیوفارینژیوم.

تومورهای مغزی عودکننده.

تومورهای مغزی متاستاتیک.

تومور‌های آستروسیتی

گلیوم ساقه مغز

درمان گلیوم ساقه مغز پرتودرمانی است، که شامل پرتودرمانی «بیش تفکیک شده» است.

تومورهای آستروسیتی پینه آل

درمان تومورهای آستروسیتی پینه‌آل شامل موارد زیراست:

• جراحی و پرتودرمانی، همراه با شیمي‌درمانی و يا بدون آن.
• انجام پژوهش بالینی در مورد پرتودرمانی خارجی همراه با و یا بدون حساس‌‌کننده به پرتو، پرتودرمانی حین جراحی، درمان گرمایشی.
• انجام پژوهش بالینی دربارۀ پرتودرمانی خارجی، و به دنبال آن داروهای جدید ضدسرطان و درمان بیولوژیک.

آستروسیتومای منتشر

درمان آستروسیتومای منتشر ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• جراحی همراه با پرتودرمانی و یا بدون آن
• انجام پژوهش بالینی پرتودرمانی همراه با شیمي‌درمانی و یا بدون آن برای تومور‌هایی که ممکن نباشد توسط جراحی به‌طورکامل برداشته ‌شوند.
• پژوهش بالینی پرتودرمانی در زمانی‌که تومور پیشرفت کرده است.
• پژوهش بالینی برای مقایسه پرتودرمانی با دوز بالا و دوز پایین

آستروسیتومای آناپلاستیک

درمان استروسیتومای آناپلاستیک ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• جراحی و پرتودرمانی، همراه با شیمي‌درمانی و یا بدون آن
• انجام پژوهش بالینی پرتودرمانی خارجی و یکی از موارد زیر:
• پرتودرمانی بیش تفکیک شده.
• پرتودرمانی تفکیک‌شدۀ سرعت بخشیده‌شده.
• پرتوجراحی استروتاکتیک.
• حساس‌کنندۀ به پرتو.
• درمان گرمایشی.
• پرتودرمانی داخلی.
• پرتودرمانی حین جراحی.

‌انجام پژوهش بالینی پرتودرمانی خارجی، و به دنبال آن داروهای ضد سرطان و درمان بیولوژیک.

انجام پژوهش بالینی شیمي‌درمانی با پرتودرمانی خارجی، و به دنبال آن داروهای ضدسرطان و درمان بیولوژیکی

انجام یک پژوهش بالینی شیمي‌درمانی با پرتودرمانی تفکیک‌شده بسیار بالا و یا پرتودرمانی داخلی و خارجی

گلیوبلاستوما

درمان گلیوبلاستوما ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• جراحی و پرتودرمانی، با شیمي‌درمانی و یا بدون آن.
• شیمي‌درمانی‌ای که در طی جراحی در مغز قرار داده ‌شده است.
• پرتودرمانی‌ای که همزمان با شیمی‌درمانی انجام می‌شود.
• انجام پژوهش بالینی پرتودرمانی خارجی و یکی از موارد زیر:
• پرتودرمانی بیش تفکیک شده.
• پرتودرمانی تفکیک شده سرعت بخشیده ‌شده.
• پرتو جراحی استریوتاکتیک.
• حساس‌کنندۀ به پرتو.
• درمان گرمایشی
• پرتودرمانی داخلی
• پرتودرمانی حین جراحی

انجام پژوهش بالینی درمان جدید

تومورهای اولیگو دندوگلیال

درمان اولیگودندرو گیلوم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• جراحی همراه با پرتودرمانی و یا بدون آن
• شیمي‌درمانی
• انجام پژوهش بالینی پرتودرمانی همراه با شیمي‌درمانی و یا بدون آن، برای تومورهایی که ممکن نباشد توسط جراحی به‌طور کامل برداشته‌ شوند.
• انجام پژوهش بالینی شیمي‌درمانی.

درمان الیگودندروگلیوم آناپلاستیک ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• جراحی و پرتودرمانی، همراه با شیمي‌درمانی و یا بدون آن.
• شیمي‌درمانی ترکیبی.
• پرتودرمانی همراه با شیمي‌درمانی ترکیبی و یا بدون آن.
• انجام پژوهش بالینی شیوه درمانی جدید.

گلیوم مخلوط

درمان گلیوم مخلوط ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• جراحی و پرتودرمانی همراه با شیمي‌درمانی و یا بدون آن.
• شیمي‌درمانی.
• انجام پژوهش بالینی در مورد پرتودرمانی خارجی و یکی از از موارد زیر:
• پرتودرمانی داخلی.
• حساس‌کنندۀ به پرتو.
• درمان گرمایشی.
• پرتودرمانی حین جراحی.

انجام پژوهش بالینی پرتودرمانی خارجی، و به دنبال آن داروهای ضد سرطان جدید و درمان بیولوژیک

تومور‌های اپاندیمی

درمان اپاندیموم درجه 1 و 2 معمولاً جراحی همراه با پرتودرمانی و یا بدون آن است.

درمان اپاندیموم آنابلاستیک درجه 3 ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• جراحی و پرتودرمانی.
• انجام پژوهش بالینی، شیمي‌درمانی قبل، در طی، و بعد از پرتودرمانی.

تومورهای سلولی جنینی: مدولوبلاستوما:

درمان مدولوبلاستوما ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• جراحی و پرتودرمانی مغز و نخاع.
• شیمي‌درمانی.
• انجام پژوهش بالینی، جراحی و پرتودرمانی مغز و نخاع.
• انجام پژوهش بالینی شیمي‌درمانی.

تومورهای پارانشیمال پینه‌آل

درمان تومورهای پارانشیمال ‌پینه‌آل شامل موارد زیر باشد:

• جراحی و پرتودرمانی برای پینئوسیتوما
• جراحی، پرتودرمانی، و شیمي‌درمانی برای پینئوبلاستوما.
• انجام یک پژوهش بالینی پرتودرمانی خارجی و یکی از موارد زیر:
• حساس‌کنندۀ به پرتو.
• درمان گرمایشی.
• پرتودرمانی حین جراحی.

تومورهای مننژ

درمان تومورهای مننژ درجه 1 ممکن شامل موارد زیر باشد:

• جراحی همراه با پرتودرمانی و یا بدون آن
• پرتودرمانی برای تومورهایی که توسط جراحی نمی‌توانند برداشته ‌شوند.

درمان مننژیوم درجۀ 2 و3 و همانژیوپریسیتوم  (Hemangiopericytoma) ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• جراحی و پرتودرمانی.
• انجام یک پژوهش بالینی پرتودرمانی خارجی و یکی از موارد زیر:
• پرتودرمانی داخلی.
• حساس‌کنندۀ به پرتو.
• درمان هایپرترمیا.
• پرتودرمانی حین جراحی.

انجام پژوهش بالینی پرتودرمانی خارجی و به‌دنبال آن داروهای ضد سرطان جدید و درمان بیولوژیک

تومورهای سلول زایا

درمان ژرمینوم معمولاً پرتودرمانی است. برای درمان تراتومایی که گسترش نیافته است، از جراحی استفاده می‌شود. هیچ درمان استاندارد برای دیگر انواع تومورهای سلول زایا وجود ندارد.

تومورهای ناحیه سلار: کرانیوفارینژیوم

درمان کرانیوفارینژیوم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• جراحی بر برداشتن کل تومور
• جراحی برای برداشتن تومور به مقدار ممکن، و به دنبال آن پرتودرمانی

تومورهای مغزی عودکرده

درمان تومورهای مغزی عود کرده ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• جراحی همراه با شیمي‌درمانی و یا بدون آن.
• پرتودرمانی، چنانچه قبلاً استفاده نشده ‌باشد، همراه با شیمي‌درمانی و یا بدون آن.
• جراحی دومی و به‌دنبال آن پرتودرمانی چنانچه قبلاً انجام نشده‌ باشد، و یا شیمي‌درمانی.
• پرتودرمانی داخلی.
• شیمي‌درمانی.
• انجام پژوهش بالینی داروی جدید ضد سرطان همراه با و یا بدون درمان بیولوژیک
• انجام پژوهش بالینی شیمي‌درمانی که در طی جراحی در داخل مغز قرار داده شده است.
• انجام پژوهش بالینی درمان بیولوژیک.

تومورهای مغزی متاستاتیک

معمولاً درمان توموری که از قسمت دیگری از بدن به مغز رسوخ کرده، جراحی است و به‌دنبال آن پرتودرمانی در کل مغز انجام می‌شود.

درمان بیش‌تر از یک تومور که از قسمت دیگری از بدن به مغز گسترش یافته است ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• پرتودرمانی کل مغز همراه جراحی استریوتاکتیک و یا بدون پرتو آن.
• جراحی برای تومورهایی که باعث بروز علائم می‌شوند.

جراحی برای برداشتن نمونه‌های بافت‌ها در زمانی‌که نوع تومور اولیه نامشخص است.

برای اینکه درباره تومورهای مغزی بزرگسالان بیش‌تر بدانید

برای اطلاعات بیش‌تر در مؤسسه‌های سرطان درباره تومورهای مغزی بزرگسالان به قسمت‌هاي زیر مراجعه کنید:

• صفحه اصلی تومور مغزی.
• آنچه نیاز دارید درباره تومورهای مغزی بدانید.

برای اطلاعات عمومی سرطان و دیگر منابع موسسه تحقيقات ، آموزش و پيشگيري سرطان به موارد زیر مراجعه کنید:

• آنچه باید دربارۀ سرطان بدانید- در یک نگاه.
• دانستن اسرار سرطان: سرطان.
• مرحله‌بندی: پرسش و پاسخ.
• شیمي‌درمانی و شما: حمایت افراد مبتلا به سرطان.
• پرتودرمانی و شما: حمایت افراد مبتلا به سرطان.
• غلبه به سرطان.
• حمایت‌ها و منابع.
• کتابخانه سرطان.
• اطلاعات برای درمان‌شدگان/ مراقبین/ حامیان.