بر طبق یک بررسی جدید، زنانی که به دلایلی به غیر از سرطان یک یا هر دو تخمدان آنها قبل از یائسگی برداشته می‌شود، در مراحل بعدی زندگی خود در معرض افزایش خطر ابتلا به مشکلات شناختی یا زوال عقل قرار می‌گیرند. اما در زنانی که، پس از برداشتن تخمدان‌ها، دست کم تا سن 50 سالگی از درمان جایگزینی استروژن برخوردار می‌شدند این افزایش خطر دچار شدن به زوال عقل وجود نداشت.

محققان در شماره مورخ 11 سپتامبر سال 2007 مجله نورولوژی نوشته‌اند که در این بررسی از این فرضیه حمایت می‌شود که «شاید برای اثرات محافظتی استروژن بر روی مغز یک محدوده سنی بحرانی وجود داشته باشد» (به چکیده مقاله در این مجله مراجعه شود).

در این بررسی 3000 زن شرکت داشتند که به مدت بیش از 25 سال زیر نظر گرفته شدند. دکتر والتر روکا در کلینیک مایو و همکارانش وضعیت 813 زن که یک تخمدان آنها را برداشته بودند، 676 زن که هر دو تخمدان آنها را برداشته بودند، و گروه مقایسه‌ای از زنان را بررسی نمودند که به هنگام آغاز بررسی تخمدان آنها را برنداشته بودند. در تقریباً نیمی از زنان، به دلیل ناراحتی خوش‌خیم مانند وجود کیست یا التهاب، تخمدان‌ها را برداشته بودند؛ در زنان دیگر تخمدان‌ها را برای پیشگیری از ایجاد سرطان تخمدان برداشته بودند. زنانی که رویه درمان سرطان تخمدان یا سرطان دیگری که مرتبط با استروژن است (معمولاً سرطان پستان) را در مورد آنها انجام داده بودند از این بررسی حذف شدند ، زیرا اندکی پس از عمل جراحی با بالا بودن خطر مرگ مواجه می شدند.

محققان برای توضیح رابطه‌ای که مشاهده کردند سه مکانیسم احتمالی را پیشنهاد نمودند. اول اینکه ممکن است برداشتن تخمدان باعث کمبود استروژن شود، و این کمبود تغییراتی بیولوژیک را آغاز می‌نماید که به بالا رفتن خطر منجر می‌شود. دوم اینکه، این رابطه ممکن است، به‌جای کمبود استروژنی که توسط تخمدان‌ها ترشح می‌شود، به کمبود پروژسترون یا تستوسترون مربوط باشد. سوم اینکه، امکان دارد این رابطه به وسیله ژن‌های حساسیتی ایجاد شود که به‌طور مستقل هم خطر برداشتن تخمدان و هم ناتوانی شناختی یا زوال عقل را افزایش می‌دهند.

نقاط قوت این تحقیق شامل پیگیری طولانی مدت و این واقعیت است که این زنان نماینده کل جمعیت بودند. محدودیت‌های این بررسی شامل استفاده از مصاحبه برای ارزیابی توانایی‌های شناختی بود، و اینکه نرخ کلی شرکت در مصاحبه از 62 درصد تجاوز نمی کرد. علاوه بر آن، عمل‌های جراحی در فاصله سال‌های 1950 و 1987 انجام شدند، که شاید روش‌های جراحی و کاربرد استروژن در آن فاصله زمانی با آنچه که امروزه مرسوم است تفاوت داشت.

با این وجود، محققان می‌گویند این یافته‌ها به احتمال زیاد به ارزیابی دوباره‌ای از برداشتن تخمدان‌ها به عنوان اقدامی پیشگیرانه در زنانی که هنوز یائسه نشده‌اند و به ارزیابی مجدد از کاربرد درمان با استروژن به دنبال برداشتن تخمدان منجر خواهد شد. دکتر روکا می‌گوید، «نتایج این بررسی برای اکثریت زنانی اهمیت دارد که خطر سرطان تخمدان در آنها افزایش نمی‌یابد. زنان، به هنگام در نظر گرفتن خطرات و فوائد برداشتن پیشگیرانه تخمدان و به هنگام در نظر گرفتن درمان پس از برداشتن تخمدان باید با پزشکان خود مشورت نمایند.»