در بعضی از افراد مبتلا به سرطان پروستات، پايش(نه درمان) خطر را کاهش می‌دهد

Low Risk Seen in Monitoring, Not Treating, Some Prostate Cancers

محققان اعلام کرده‌اند: بيش‌تر مردان مسن مبتلا به سرطان پروستات موضعی که در مراحل ابتدایی درمان می‌شوند، از دلیل دیگری، به‌جز سرطان پروستات، خواهند مرد. این یافته‌ تأیید می‌کند که مراقبت از پیشرفت سرطان تا زمانی‌که درمان لازم ‌شود ـ به این راهبرد "انتظار مراقبانه"  هم مي‌گويند ـ پاسخی معقول به تشخیص سرطان در مرحله اولیه، در برخی از مردان است.

با استفاده از داده‌های برنامة مراقبت، واگیرشناسی و نتایج نهایی (SEER)، دکتر گریس ال. لویائو از مؤسسۀ سرطان نیوجرسی و همکاران او 9.000 مردی که در زمان افزایش آنتی‌ژن ویژۀ پروستات، مراقبت فعال را به‌جای درمان انتخاب کردند، را بررسي كردند.

بعد از 10 سال، 3 تا 7 درصد از افراد دچار بیماری ملایم یا خفیف و 23 درصد دچار بیماری شدید، از سرطان پروستات درگذشتند.

سرطان اين بيماران بین سال‌های 2002 – 1992 تشخیص داده شد، و آنها در 6 ماه اول بعد از تشخیص، درمان دریافت نکرده‌اند. نیمی از این افراد بيش‌تر از 75 سال داشتند.

حدود نیمی از تقریباً 2.600 نفری که درمان دریافت کردند، درمان را بیش از یک دهه، به تأخیر انداختند. دکتر لو- یائو در اولین همایش سرطان‌های تناسلی ـ ادراری، در سان فرانسیسکو، که از سوی انجمن سرطان شناسی  (ASCO) و گروه‌های دیگر حمایت شد، نتایج را ارائه کرد.

سرطان‌های پروستات که به‌وسیلۀ غربالگری کشف می‌شوند، به‌آرامی پیشرفت می‌کنند و مردان مسن زیادی از بیماری‌های دیگر می‌میرند نه از آن. بنابراین، تمام روش‌های درمانی برای سرطان پروستات خطرهایی دارند و برخی باعث ناتوانی جنسی یا بی‌اختیاری ادرار می‌شوند.

دکتر ‌هاوارد سندلر از دانشگاه میشیگان در جلسه‌ای این مطالعه را تفسیر کرد و گفت: «این مطالعه از روش مراقبت فعال در مردان مسن مبتلا به سرطان پروستات موضعی و با درجۀ پایین، حمایت می‌کند.»