ویتامین D و پیشگیری سرطان

1. ویتامین D چیست؟

ویتامین D به معنای دقیق کلمه ویتامین نیست و نامی است که به گروهی از پیش‌سازهای هورمون‌های محلول در چربی داده‌اند (پیش‌سازهای هورمون‌ها یا prohormones معمولاً خودشان فعالیت هورمونی اندکی دارند). دو شکل عمده ویتامین D که در بدن انسان اهمیت دارد عبارتند از ویتامین D2 یا ارگوکالسیفرول و ویتامین D3 یا کوله کلسیفرول. گیاهان به‌طور طبیعی ویتامین D2 را تولید می‌کنند، و ویتامین D3 به‌طور طبیعی توسط بدن به هنگامی‌ساخته می‌شود که پوست در معرض نور فرابنفش (مخصوصاً تابش UVB) موجود در پرتو‌های آفتاب قرار می‌گیرد. ویتامین D2 و ویتامین D3 به‌صورت تجاری هم تولید می‌شوند.

فرم فعال ویتامین D در بدن، یعنی 1,25 – dihydroxyvitamin D یا کلسیتریول، از ویتامین D2 یا ویتامین D3 ساخته می‌شود. برای ساخته شدن این فرم فعال، ویتامین D2 و ویتامین D3 در کبد تغییر می‌یابند تا 25 – Hydroxyvitamin D تولید شود، که این ماده از طریق خون به کلیه‌ها می‌رسد و در آنجا باز هم تغییر نموده و به‌صورت 1,25 –dihydroxyvitamin D درمی‌آید.

ویتامین D در تعدادی فرآیند، از جمله فرآیند‌های زیر، شرکت دارد که این فرآیند‌ها برای داشتن سلامت کامل لازم می‌باشند:

• به افزایش قدرت عضلات و عملکرد ایمنی کمک می‌کند.
• به کاهش دادن التهاب کمک می‌کند.
• باعث پیشبرد جذب کلسیم از روده کوچک می‌شود.
• به حفظ سطوح کافی کلسیم و فسفات کمک می‌کند، که این دو ماده برای تشکیل، معدنی‌سازی (یعنی گنجاندن مواد معدنی برای افزایش قدرت و تراکم)، رشد، و مرمت استخوان‌ها لازم می‌باشند.

اکثر افراد از طریق قرار گرفتن در معرض نور آفتاب ویتامین D مورد نیاز خود را دریافت می‌کنند. ویتامین D را می‌توان از رژیم‌غذایی هم به‌دست آورد، اما تعداد معدودی از مواد غذایی به‌طور طبیعی حاوی ویتامین D هستند. این مواد غذایی شامل ماهیان پرچرب، روغن کبد ماهی، و تخم‌مرغ می‌باشند. مقادیر کمتری ویتامین D در گوشت و پنیر وجود دارد. اکثر ویتامین D موجود در مواد غذایی از غذای غنی شده مانند شیر، آب میوه، ماست، نان، و غلاتی به‌دست می‌آید که به‌عنوان بخشی از صبحانه مصرف می‌شود. ویتامین D را می‌توان با مصرف مکمل‌های غذایی هم به‌دست آورد. غذا‌های غنی شده و مکمل‌های غذایی معمولاً دارای ویتامین D2 یا ویتامین D3 می‌باشند. ویتامین D موجود در بدن هر شخص معمولاً با اندازه‌گیری سطح 25-هیدروکسی ویتامین D در سرم خون او وارسی می‌شود.

2. چه مقدار ویتامین D برای سالم ماندن لازم است؟

معمولاً، اگر سطح 25-هیدروکسیویتامین D سرم خون کم‌تر از 15 نانوگرم در میلی‌لیتر (ng/mL) باشد، که معادل 37.5 نانومول در لیتر (nmol/L) است، می‌گویند میزان آن برای حفظ سلامت استخوان و متابولیسم (سوخت و ساز) نرمال کلسیم بدن شخص سالم کافی نمی‌باشد. اما برخی از کارشناسان می‌گویند که ممکن است این مقدار کم‌تر از میزان لازم باشد، و در رهنمود‌های غذایی سال 2005 برای آمریکایی‌ها گفته شده است که امکان دارد سطح بهینه به 80nmol/L برسد. اگر سطح این ماده در سرم خون کم‌تر از 11ng/mL (27.5nmol/L ) باشد، با کمبود ویتامین D در طفل (کودک از هنگام تولد تا دو سالگی)، نوزاد (بچه 2 تا 4 هفته ای)، و کودکان کم سن و سال سازگاری دارد. انستیتو پزشکی آکادمی‌های ملی مصرف روزانه ویتامین D را به شرح زیر توصیه نموده است (با این فرض که بدن در معرض نور آفتاب قرار نمی‌گیرد و ویتامین D3 در بدن تولید نمی‌شود)

μg =میکروگرم؛ میکروگرم = 40 واحد بین‌المللی (40 IU)

احتمال اینکه مردم ویتامین D کافی دریافت نکنند از احتمال اینکه ویتامین D دریافتی آنها بسیار زیاد باشد بیشتر است. اما امکان دارد مصرف بسیار زیاد هر ماده مغذی، از جمله ویتامین D، باعث مسمومیت شود. اگر کسی بسیار زیاد در معرض نور آفتاب قرار گیرد، به مسمومیت ناشی از ویتامین D دچار نمی‌شود.

3. کمبود ویتامین D چه اثراتی بر سلامتی اشخاص دارد؟

ممکن است کمبود ویتامین D به سوخت و ساز طبیعی استخوان صدمه بزند و به بیماری‌های زیر منتهی شود:

• راشیتیسم (بیماری کودکان که مشخصه آن استخوان‌های نرم و تغییر شکل یافته است؛ این بیماری در اثر معدنی شدن ناکافی استخوان ایجاد می‌شود).
• نرم استخوانی (استئومالاسی) که راشیتیسم در بزرگسالان است.
• پوکی استخوان یا استئوپوروز (استخوان‌های ضعیف و متخلل).

4. در غذاهای غنی شده و مکمل‌ها چه مقدار ویتامین D وجود دارد؟

غنی‌سازی با ویتامین D در شیر و فرآورده‌های لبنی، آرد غلات و فرآورده‌های مرتبط با آنها، مارگارین، فرآورده‌هایی که ماده اصلی آنها سویا است، و آب‌میوه‌ها و نوشابه‌هایی که در آنها آب میوه وجود دارد مجاز می‌باشد. معمولاً برای غنی‌سازی شیر، به هر فنجان از آن ( 2.5 μg (100 IU ویتامین D اضافه می‌کنند. اینک برخی از ماست‌ها با ویتامین D غنی‌سازی می‌شوند. معمولاً پنیر، بستنی، و دیگر انواع لبنیات که از شیر تهیه می‌شود را با ویتامینD غنی‌سازی نمی‌کنند. برای متوجه شدن اینکه آیا فرآورده غذایی غنی‌سازی شده است، باید برچسب آن را وارسی نمود. مقدار ویتامین D موجود در مولتی‌ویتامین‌ها و دیگر مکمل‌های غذایی معمولاً از 10 μg یا 400 IU تا 50 μg یا 2000 IU متغیر است.

5. آیا مصرف مکمل‌های دارای ویتامین D بی‌خطر است؟

احتمال اینکه مسمومیت ناشی از ویتامین D در اثر مصرف مقدار بسیار زیاد مکمل‌های غذایی ایجاد شود از احتمال بروز این مسمومیت به دلیل مصرف مقدار بسیار زیادی غذای غنی‌سازی شده با ویتامین D بیشتر است. برای اکثر کودکان و بزرگسالان، حد بالایی مصرف تحمل‌پذیر (UL یا Upper Limit) ویتامین D برای افراد زیر یکسال 25 μg یا 1000 IU در روز و برای اشخاص مسن‌تر 50μg یا 2000IU در روز است. UL بالاترین سطح مصرف روزانه (حاصل جمع به‌دست آمده از تمام منابع) است که احتمالاً در اکثر افراد با خطر بروز عوارض جانبی همراه نمی‌باشد.

مصرف بسیار زیاد ویتامین D سمی‌است، زیرا سطح کلسیم بدن را افزایش می‌دهد. ممکن است بالا بودن سطح کلسیم بدن به کلسینوز (رسوب نمک‌های کلسیم در بافت‌های نرم مانند کلیه و قلب و ریه) و هیپرکلسمی ‌(افزایش کلسیم خون) منتهی شود. امکان دارد علائم مصرف بیش از حد ویتامین D شامل غیرطبیعی بودن ریتم قلبی؛ تغییر در وضع روانی، مانند گیجی؛ درد؛ التهاب ملتحمه (Conjunctivitis)؛ بی‌اشتهایی، تب، احساس سرما همراه با حرکات تشنجی بدن؛ تشنگی؛ استفراغ؛ و کاهش وزن باشد.

6. آیا ویتامین D در کاهش دادن خطر سرطان نقش دارد؟

در تعداد زیادی از مطالعات علمی نقش احتمالی ویتامین D در پیشگیری سرطان بررسی شده است.

• اولین نتایج از مطالعات همه‌گیرشناسی بنام مطالعات همبستگی جغرافیایی به‌دست آمد. در این مطالعات، بین سطح قرار گرفتن در معرض نور آفتاب در ناحیه جغرافیایی خاص و میزان یا نرخ بروز و مرگ و میر ناشی از سرطان‌های خاص در آن ناحیه رابطه‌ای معکوس به‌دست آمد و مشخص شد در افرادی که در عرض‌های جغرافیایی جنوبی زندگی می‌کنند نرخ بروز و مرگ و میر ناشی از این سرطان‌ها کمتر از افرادی است که ساکن نواحی واقع در عرض‌های جغرافیایی شمالی می‌باشند. چون نور خورشید/قرار گرفتن در معرض UV برای تولید ویتامین D3 لازم است، محققان این فرضیه را ارائه دادند که تغییر در سطح ویتامین D روابط مشاهده شده را توجیه می‌کند.
• در مطالعات آزمایشگاهی مربوط به اثرات درمان سرطان با ویتامین D هم شواهدی در ارتباط با نقش احتمالی ویتامین D به‌عنوان حفاظت کننده در برابر سرطان به‌دست آمد. در این مطالعات، ویتامین D باعث پیشبرد (راه‌اندازی) تمایز و مرگ (Apoptosis یا مرگ برنامه‌ریزی شده سلولی) سلول‌های سرطانی می‌شد، و فرآیند تکثیر سلول‌های سرطانی را کند می‌ساخت.
• آزمایشات بالینی تصادفی‌سازی شده‌ای که برای بررسی اثرات مصرف ویتامین D طراحی کرده بودند حاکی از آن است که امکان دارد مصرف مقدار بیشتر ویتامین D خطر سرطان را کاهش دهد. در یکی از این مطالعات تقریباً 1200 زن یائسه سالم شرکت داشتند وبه مدت چهار سال هر روز مکمل کلسیم (1400 یا 1500 میلی گرم) و ویتامین D (25μg یا 1000 IU ویتامین D، که دوز نسبتاً بالایی است)، یا یک دارونما مصرف کردند. در زنانی که مکمل‌ها را دریافت می‌کردند، کل موارد بروز سرطان 60% کمتر بود؛ اما این مطالعه شامل گروهی نبود که تنها ویتامین D دریافت کنند. علاوه بر آن، پیامد اصلی این مطالعه موارد بروز شکستگی استخوان بود؛ یعنی اینکه این مطالعه برای اندازه‌گیری موارد بروز سرطان طراحی نشده بود، که این امر امکان نتیجه‌گیری درباره تأثیر ویتامین D بر خطر سرطان را محدود می‌سازد.
• در تعدادی از مطالعات مشاهده‌ای این مسئله بررسی شده است که آیا در افرادی که سطح ویتامین D بدن آنها بالاتر است، یا مقدار بیشتری ویتامین D مصرف می‌کنند، خطر سرطان‌های خاص، مخصوصاً سرطان روده بزرگ و راست روده و سرطان پستان، کمتر است. ارتباط ویتامین D با خطرات سرطان‌های پروستات، لوزالمعده، و دیگر سرطان‌های نادرتر را هم بررسی نموده‌اند. از این مطالعات نتایج متناقضی به‌دست آمده است و محتمل‌ترین دلیل آن چالش‌های موجود در انجام مطالعات مشاهده‌ای درباره رژیم‌غذایی می‌باشد. اطلاعات مربوط به مصرف موادغذایی از طریق به کارگیری پرسش‌نامه‌های دفعات مصرف موادغذایی، سوابق مرتبط با رژیم‌غذایی، یا مصاحبه با شرکت‌کنندگان به‌دست می‌آید. در این مصاحبه‌ها از شرکت کنندگان خواسته می‌شود اطلاعات مربوط به مواد غذایی که مصرف کرده‌اند را به یاد آورند. امکان دارد اطلاعاتی که به این نحو جمع‌آوری می‌شود دقیق نباشد. علاوه بر آن، تنها در این اواخر پایگاه داده‌ای جامع ترکیب مواد غذایی عرضه شده در ایالات متحده که شامل مقدار ویتامین D موجود در مواد غذایی می‌باشد در دسترس قرار گرفته است. دیگر اجزای موجود در رژیم‌غذایی یا تراز انرژی هم ممکن است ساخت و ساز ویتامینD را تغییر دهد.

با اندازه‌گیری سطح 25 – هیدروکسی ویتامین D در خون برای تعیین وضع ویتامین D در بدن، از برخی از محدودیت‌های ارزیابی مصرف ویتامین D در رژیم‌غذایی اجتناب می‌شود. اما سطح ویتامین D خون برحسب نژاد، فصل، و احتمالاً بر طبق فعالیت ژن‌هایی تغییر می‌کند که فرآورده‌های آنها در انتقال و سوخت‌وساز ویتامین D درگیر می‌باشند. این تغییرات تفسیر نمودن مطالعاتی را پیچیده‌تر می‌سازد که در آنها غلظت ویتامین D در سرم را در یک لحظه زمانی واحد اندازه می‌گیرند.

و آخر اینکه به دلیل برهم کنش‌های پیچیده زیستی بین ویتامین D و کلسیم، جداسازی اثرات آنها از هم مشکل است. برای درک کامل اثرات ویتامین D بر سرطان و دیگر نتایج بهداشتی، لازم است آزمایشات تصادفی‌سازی شده جدیدی صورت گیرد. اما هنوز مشخص نیست چه دوزی از ویتامین D برای اینگونه آزمایشات مناسب خواهد بود.

7. آیا شواهدی در دست است که امکان دارد ویتامین D به کاهش یافتن خطر سرطان روده بزرگ و راست روده کمک کند؟

در مطالعات همه‌گیرشناسی که درباره ارتباط بین ویتامین D و خطر سرطان روده بزرگ و راست روده صورت گرفته، نشانه‌هایی به‌دست آمده است که بالاتر بودن سطح مصرف ویتامین D با کاهش خطر این سرطان مرتبط می‌باشد. اما این داده‌ها متناقض است.

8. آیا شواهدی وجود دارد که ممکن است ویتامین D به کاهش دادن خطر سرطان پستان کمک کند؟

در مطالعات همه‌گیرشناسی مربوط به ارتباط بین ویتامین D و خطر سرطان پستان، نتایج متناقضی به‌دست آمده است. گرچه چند مطالعه به عمل آمده حاکی از آن است که بین مصرف ویتامین D و خطر سرطان پستان رابطه معکوسی وجود دارد، در مطالعات دیگر هیچ ارتباط یا حتی ارتباط مثبتی مشاهده نشده است (یعنی اینکه افرادی که مقدار بیشتری ویتامین D مصرف مصرف می‌کردند با بالاتر بودن خطر این سرطان مواجه بودند). در یک تحلیل جامع از 6 مطالعه که در آنها رابطه بین مصرف ویتامین D و خطر سرطان پستان بررسی شده بود، هیچ رابطه‌ای به‌دست نیامد. اما در اکثر زنانی که در این مطالعات شرکت داشتند میزان مصرف ویتامین D نسبتاً پایین بود و، هنگامی‌که تحلیل به زنانی محدود شد که بیشترین مقدار ویتامین D را مصرف می‌کردند (بیشتر از 10 μg یا 400IU در روز)، خطر سرطان پستان در آنها کمتراز زنانی بود که کمترین مقدار از ویتامین D را مصرف می‌نمودند (معمولاً کمتر از 1.25 μg یا 50 IU در روز).

9. آیا شواهدی در دست است که ممکن است ویتامین D خطر سرطان پروستات را کاهش دهد؟

برخی از مطالعات همبستگی جغرافیایی (به پرسش 6 مراجعه شود) حاکی از آن است که امکان دارد در مردانی که در معرض سطوح بالاتری از نور آفتاب قرار می‌گیرند خطر سرطان پروستات کمتر باشد. گرچه تعدادی از مطالعات همه‌گیرشناسی حاکی از آن بوده است که در مردان دارای سطوح بالاتر ویتامین D خطر سرطان پروستات افزایش می‌یابد، در اکثر مطالعات به عمل آمده چنین ارتباطی مشاهده نشده است.

در یک مطالعه نسبتاً وسیع در مورد مردانی که 1 تا 8 سال پس از نمونه‌برداری از خون آنها به سرطان پروستات مبتلا شده بودند، بالاتر بودن سطح ویتامین D خون با کمتر شدن کلی خطر سرطان پروستات رابطه‌ای نداشت. در واقع، شواهدی به‌دست آمد که در مردان دارای سطوح بالاتر ویتامین D خطر بیماری تهاجمی‌افزایش می‌یابد.

10. آیا شواهدی در دست است که امکان دارد ویتامین D خطر سرطان لوزالمعده را کاهش دهد؟

شواهد مربوط به رابطه بین ویتامین D و خطر سرطان لوزالمعده تناقض است. در مطالعه‌ای درباره بیش از 120000 مرد و زن شرکت‌کننده در بررسی پیگیری وضعیت افراد حرفه‌ای دست‌اندرکار امور بهداشت (Health Professionals Follow-up Study) و مطالعه بهداشت پرستاران (Nurses′ Health Study)، مشخص شد در شرکت‌کنندگانی که ویتامین D بیشتری مصرف می‌کردند، در مقایسه با کسانی که کمترین میزان ویتامین D را دریافت می‌نمودند، خطر سرطان لوزالمعده به‌طور پیشرونده‌ای کاهش می‌یافت. برآورد‌های مصرف ویتامین D براساس اطلاعات مفصلی بود که درباره غذاهای مصرفی از طریق کاربرد پرسشنامه به‌دست می‌آمد. پس از خاتمه بررسی، وضعیت شرکت کنندگان را به مدت 16 سال از نظر ابتلا به سرطان لوزالمعده پیگیری کردند و 365 مورد از این سرطان شناسایی شد.

11. آیا شواهدی در دست است که ممکن است ویتامین D در کاهش دادن خطر دیگر سرطان‌های نادر مفید باشد؟

در یک تلاش مشترک گسترده اخیر، داده‌های حاصل از 10 مطالعه هم گروهی آینده‌نگری تحلیل شد که برای بررسی این امر انجام شده بود که آیا سطح ویتامین D خون با 7 سرطان نادر ارتباط دارد. یک بررسی اطلاعاتی را درباره سطح ویتامین D خون و موارد بروز سرطان‌های نادر در زیرمجموعه‌ای دربرمی‌گرفت که شامل بیش از 12000 مرد و زن بود. در این پروژه، محققان شرکت کنندگان را برحسب تاریخ و فصل نمونه‌برداری از خون با هم تطبیق دادند و از دیگر شیوه‌های آماری برای تنظیم (تصحیح) تغییرات فصلی در سطح ویتامین D خون استفاده کردند. پس از ادغام داده‌های حاصل از مطالعات مختلف، هیچ رابطه کلی بین سطح ویتامین D و خطر لنفوم غیرهوجکین یا سرطان‌های لایه درونی رحم، مری، معده، کلیه، یا تخمدان به‌دست نیامد. همانطور که در پرسش 10 توضیح داده شد، افزایش خطر سرطان پروستات به کسانی مربوط بود که بالاترین سطح ویتامین D خون (بیشتر از 100nmol/L یا 40ng/mL) را داشتند.

12. تغییر خطر سرطان توسط ویتامین D چه مکانیسم‌های احتمالی را دربرمی‌گیرد؟

مکانیسم‌های احتمالی تغییر خطر سرطان توسط ویتامین D کاملاً مشخص نمی‌باشد. در مطالعات آزمایشگاهی معلوم شده است ویتامین D پیشبرنده (راه‌انداز یا Promoter) تمایز سلولی می‌باشد، رشد سلول‌های سرطانی را کاهش می‌دهد، و مرگ برنامه‌ریزی شده سلولی (Apoptosis) را تحریک می‌کند.

ویتامین D از طریق متصل شدن به گیرنده ویتامین D (VDR یا vitamin D receptor) بر سلول‌ها تأثیر می‌گذارد. گیرنده ویتامین D یکی از تنظیم‌کننده‌های نسخه‌برداری ژن است که در هسته سلول یافت می‌شود. گیرنده ویتامین D که به ویتامین D متصل است T به گیرنده رتینویید – x (RXR یا Retinoid – X Receptor) متصل می‌شود، و کمپلکسی (مجموعه‌ای) که حاصل می‌شود بیان یا تظاهر ژن‌های خاصی را فعال می‌سازد. در بین تعداد زیادی از ژن‌هایی که توسط ویتامین D تنظیم می‌شوند، ژن‌هایی هستند که پروتئین‌های کالبیندین و TPRV6 را تولید می‌کنند، که هر دو پروتئین در جذب کلسیم توسط سلول‌های روده درگیر هستند. یکی دیگر از ژن‌هایی که توسط ویتامین D تنظیم می‌شود CYP3A4 است که فرآورده پروتئینی آن از اسید صفرا به نام اسیدلیتوکولیک (LCA یا Lithocholic Acid) سم‌زدایی می‌کند. گمان می‌رود LCA به DNA سلول‌های روده صدمه می‌زند و احتمالاً باعث پیشبرد (راه‌اندازی) سرطان زایی روده بزرگ (Colon Carcinogenesis) می‌شود. امکان دارد تحریک تولید یک آنزیم سم‌زدا توسط ویتامین D توجیه کننده نقش محفاظت کننده آن بر علیه سرطان روده بزرگ باشد.

این امکان وجود دارد که اگر خود گیرنده ویتامین D مطالعه شود آگاهی بیشتری از مکانیسم‌هایی به‌دست آید که ویتامین D از طریق آنها احتمالاً خطر سرطان را تغییر می‌دهد. تعداد زیادی از واریانت‌های (تغییر یافته‌های) ژن VDR شناسایی شده است، که می‌دانیم برخی از آنها ساختار یا عملکرد پروتئین VDR را تغییر می‌دهند. برخی از این واریانت‌ها را به خطر سرطان‌های خاص، از جمله سرطان‌های پروستات و روده بزرگ و راست روده و پستان و مثانه و ملانوم، ربط داده‌اند. رابطه بین واریانت‌های VDR و خطر سرطان بر حسب مکان قرار گرفتن سرطان متفاوت است، و به نظر می‌آید با عوامل محیطی، مانند رژیم‌غذایی و قرار گرفتن در معرض نور آفتاب، تغییر می‌کند.

13. چگونه می‌توان به میزان کافی از نور آفتاب برای سنتز ویتامین D استفاده نمود و در عین‌حال خطر سرطان پوست را به حداقل رساند؟

گرچه با خوردن موادغذایی مقداری ویتامین D به بدن می‌رسد، بیشترین قسمت ویتامین D موجود در بدن پس از قرار گرفتن در معرض نور آفتاب تولید می‌شود. با وجود فواید شناخته شده ویتامین D و فواید بالقوه آن، خطر سرطان با افزایش مدت قرار گرفتن در معرض نور آفتاب بیشتر می‌شود. در کل، اکثر کارشناسان اعتقاد دارند به هنگامی‌که سطح UV متوسط یا بیشتر از میزان متوسط است، حفاظت از پوست باید ادامه یابد. برخی از محققان اظهار نموده‌‌اند که اگر مردم هر روز برای مدتی کوتاه در معرض UV قرار گیرند، تضمین می‌شود بدن آنها ویتامین D کافی را تولید خواهد کرد، اما امکان دارد تعداد زیادی از متغیر‌ها (مانند رنگ پوست، عرض جغرافیایی، و فصل سال) بر تولید ویتامین D تأثیر گذارد، و چنین توصیه‌هایی بحث برانگیز بوده است. کارشناسان دیگر مصرف مکمل‌های دارای ویتامین D را توصیه می‌کنند تا از بروز مشکل افزایش خطر سرطان پوست اجتناب شود.

14. آیا مطالعات مصرف ویتامین D را برای پیشگیری سرطان روده بزرگ و راست روده یا سرطان‌های دیگر توصیه می‌کند؟

گرچه برخی از شواهد حاکی از آن است که امکان دارد ویتامین D تا اندازه‌ای از بدن در برابر سرطان روده بزرگ و راست روده، و احتمالاً سرطان‌های دیگر، محافظت کند، شواهد دال بر فواید بالقوه آن محدود و متناقض است. علاوه بر آن، برخی از مطالعات حاکی از آن است که احتمال دارد سطوح بالاتر ویتامین D با افزایش خطر برخی از سرطان‌ها، از جمله سرطان لوزالمعده، مرتبط باشد.