درمان سرطان راستروده (ركتوم)
Rectal Cancer Treatment
اطلاعات عمومی در مورد سرطان راستروده
نکتههای کلیدی این بخش
- سرطان راستروده بیماری است که در آن سلولهای بدخیم (سرطانی) در بافتهای راستروده شکل میگیرند.
- سن و سابقه خانوادگی میتوانند خطر پیشرفت سرطان راستروده را تحتتأثیر قرار دهند.
- نشانههای ممکن سرطان راستروده، شامل تغییر در عادات اجابت مزاج یا وجود خون در مدفوع است.
- آزمایشهايي که راستروده و روده بزرگ را بررسی میکنند، برای کشف (پیدا کردن) و تشخیص سرطان راستروده استفاده میشوند.
- عوامل معینی پیشآگاهی (احتمال بهبودی) و گزینههای درمان را تحت تأثیر قرار میدهند.
|
سرطان راستروده بیماریای است که در آن سلولهای بدخیم (سرطانی) در بافتهای راستروده شکل میگیرند.
راستروده بخشی از دستگاه گوارش است. دستگاه گوارش مواد مغذی (ویتامینها، مواد معدنی، کربوهیدراتها، چربیها، پروتئینها و آب) را از غذاها میگیرد، پردازش میکند و به دفع مواد زائد به خارج از بدن کمک میکند. دستگاه گوارش از مری، معده و رودههای کوچک و بزرگ تشکیل شده است. روده بزرگ به ترتيب شامل كولون صعودي، كولون عرضي و كولون نزولي بده و در قسمت انتهایی، راستروده و مجرای مقعدي قرار دارند. مجرای مقعدي به مقعد (دهانه روده بزرگ به خارج از بدن) ختم میشود.
سن و سابقه خانوادگی میتوانند خطر پیشرفت
سرطان راستروده را تحت تأثیر قرار دهند.
هر چیزی که احتمال ابتلای شما به بیماری را افزایش دهد، عامل خطرزا نامیده میشود. داشتن یک عامل خطرزا به این معنی نیست که شما به سرطان مبتلا خواهید شد، نداشتن عوامل خطرزا نیز به این معنی نیست که شما سرطان نخواهید گرفت. افرادی که فکر میکنند ممکن است در معرض خطر باشند، باید این موارد را با پزشکشان مطرح کنند. موارد زیر عوامل خطرزای ممکن برای ابتلاء سرطان راستروده هستند:
40 ساله یا مسنتر بودن.
داشتن شرایط وراثتی معین، مثل پولیپوز آدنوماتوز فامیلی (FAP) و سرطان روده غیرپولیپی ارثی (HNPCC یا سندروم Lynch).
داشتن سابقه شخصی هر یک از موارد زیر:
- سرطان روده بزرگ و راستروده.
- پولیپها (قطعات کوچک بافت برآمده) در روده بزرگ یا راستروده.
- سرطان تخمدان، اندومتر یا پستان.
داشتن والدین، برادر، خواهر یا فرزندی با سابقه سرطان يا پوليپ روده بزرگ و راستروده.
نشانههای ممکن سرطان راستروده، تغییر در عادات اجابت مزاج یا وجود خون در مدفوع است.
این نشانهها و نشانههای دیگر ممکن است در اثر سرطان راستروده ایجاد شوند. شرایط دیگر نیز ممکن است به علائم مشابهی منجر شوند. اگر هر یک از مشکلات زیر پيش آمد، باید با پزشک در میان گذاشته شود:
- تغییر در عادات اجابت مزاج.
- اسهال.
- یبوست.
- احساس اینکه شکم کاملاً تخلیه نشده است.
- مدفوعی که باریکتر از معمول است یا شکل متفاوت با حالت معمول دارد.
خون (در هر دو حالت قرمز روشن یا خیلی تیره) در مدفوع.
ناراحتی عمومی شکمی (گاز مکرر دردناک معده، نفخ، احساس سیری یا دردهای شکمی).
تغییر در اشتها.
کاهش وزن به دلیل نامعلوم.
احساس خستگی زیاد.
آزمایشهایی که راستروده و روده بزرگ را بررسی میکنند، برای کشف (پیدا کردن) و تشخیص سرطان راستروده استفاده میشود.
آزمایشهایی که برای تشخیص سرطان راستروده بهکار میروند، شامل موارد زیر است:
معاینه بدنی و سابقه: معاینه بدن برای بررسی نشانههای عمومی سلامت، شامل بررسی نشانههای بیماری مثل برآمدگیها یا هر چپز دیگری است که غير عادي به نظر میرسد. سابقه عادات سلامتی بیمار و بیماریهای گذشته و درمانهایی که دریافت ميكرده است.
معاینه مقعد با انگشت (DRE(Digital Rectal Exams: معاینه ركتوم. پزشک یا پرستار انگشت با دستکش چرب شده خود را برای لمس برآمدگیها یا هر چیز دیگری که غیرمعمول به نظر میرسد، به داخل قسمت تحتانی راستروده وارد میکند. در زنان واژن نیز معاینه میشود.
پروکتوسکوپی: معاینه راستروده با استفاده از پروکتوسکوپی است که به راستروده وارد میشود. پروکتوسکوپ یک وسیله باريك لولهمانند، مجهز به نور و دوربين برای مشاهده است. همچنین، ممکن است ابزاری برای برداشتن بافت، بهمنظور بررسی زیر میکروسکوپ از لحاظ نشانههای بیماری نيز، داشته باشد.
کولونوسکوپی: روشی برای جستوجوی درون راستروده و روده بزرگ برای پولیپها (قطعههای کوچک بافت برآمده)، نواحی غیرمعمول یا سرطان است. کولونوسکوپ یک وسیله باريك لولهمانند، مجهز به نور و دوربين برای مشاهده است. همچنین، ممکن است ابزاری برای برداشتن پولیپها یا نمونههای بافت، که زیر میکروسکوپ برای نشانههای سرطان بررسی میشوند، داشته باشد.
کولونوسکوپی، یک لوله باريك مجهز به نور و دوربين از طریق راستروده و راستروده برای جستوجوی نواحی غیرعادي به داخل روده وارد میشود.
نمونهبرداری: برداشتن سلولها یا بافتها در حدی که بتوانند زیر میکروسکوپ برای بررسی نشانههای سرطان مشاهده شوند. ممکن است بافت توموری که طی نمونهبرداري (بیوپسی) برداشته میشود، برای دیدن این که آیا بیمار احتمالا جهش ژنی که به HNPCC منجر میشود، دارد یا نه، بررسی شود. این کار ممکن است به طراحی درمان کمک کند. آزمایشهای زیر ممکن است استفاده شوند:
آزمایش رونویسی معکوس واکنش زنجیرهای پلیمراز (RT وPCR): یک تست آزمایشگاهی است که در آن سلولها در نمونه بافت، با استفاده از مواد شیمیایی برای جستوجوی تغییرات معین در ساختار یا عملکرد ژنها مطالعه میشوند.
مطالعه ايمونوهيستوشيميايي(IHC): یک تست آزمایشگاهی است که در آن مادهای مثل آنتیبادی، یا رادیو ایزوتوپ به نمونه بافت اضافه میشود تا آنتیژن معینی آزمایش شود. این نوع مطالعه برای بیان تفاوت بین انواع مختلف سرطان استفاده میشود.
سنجش آنتیژن کارسینو امبریونیک (CEA): آزمایشی است که سطح CEA را در خون اندازهگیری میکند. CEA توسط هر دو نوع سلولهای سرطانی و سلولهای عادی در جریان خون رها میشود و وقتی بیشتر از مقادیر عادی پیدا شود، میتواند نشانهای از سرطان راستروده یا حالتهای دیگر باشد.
عوامل معینی پیشآگاهی (احتمال بهبودی) و انتخابهای درمان را تحت تأثیر قرار میدهند.
پیشآگاهی (احتمال بهبودی) و انتخابهای درمان به موارد زیر بستگی دارد:
مرحله سرطان (فقط لایه پوشاننده درونی راستروده را تحت تأثیر قرار داده است، همه راستروده را در بر میگیرد، یا به غدد لنفاوی، اندامهای مجاور و نقاط دیگر بدن پخش شده است).
- تومور به داخل یا سرتاسر دیواره روده پخش شده است یا نه؟
- محلی که سرطان راستروده پیدا شده است.
- آیا روده مسدود شده است یا در آن سوراخ ایجاد شده است؟
- آیا همه تومور با جراحی میتواند برداشته شود؟
- سلامت عمومی بیمار.
- سرطان بهتازگي تشخیص داده شده است یا عود کرده است؟ (برگشته است)
مراحل سرطان راستروده
نکتههای کلیدی این بخش - بعد از تشخیص سرطان راستروده، آزمایشهایی برای فهمیدن این که سلولهای سرطانی داخل راستروده یا بخشهای دیگر بدن پخش شدهاند یا نه، انجام میشوند.
- سه راه برای انتشار سرطان در بدن وجود دارد.
- مراحل زیر برای سرطان راستروده استفاده میشوند:
- مرحله صفر (0)(کارسینوم درجا).
- مرحله يك (I).
- مرحله دو (II).
- مرحله سه (III).
- مرحله چهار (IV).
|
بعد از تشخیص سرطان راستروده، آزمایشهایی برای فهمیدن اینکه سلولهای سرطانی كه داخل راستروده یا بخشهای دیگر بدن پخش شدهاند، انجام میشوند.
روندی که برای فهمیدن اینکه سرطان داخل راستروده یا بخشهای دیگر بدن پخش شده است یا نه، استفاده میشود مرحلهبندی نام دارد. اطلاعاتی که از روند مرحلهبندی جمعآوری میشوند، مرحله بیماری را تعیین میکنند. دانستن مرحله بیماری برای طراحی درمان مهم است. آزمایشها و روشهای زیر ممکن است در روند مرحلهبندی استفاده شوند:
- عکس اشعه ايكس (X) از قفسه سینه: تابش پرتوی ايكس (X) به اندامها و استخوانهای درون قفسه سینه است. پرتوی ايكس (X) نوعی انرژی پرتوی است که میتواند از طریق بدن بر فیلم منعکس شود و تصویری از نواحی درون بدن ایجاد کند.
- CT اسکن (CAT اسکن): روشی است که مجموعهای از تصاویر با جزئیات از نواحی درون بدن، از زوایای مختلف تهيه میکند. تصاویر توسط کامپیوتری که بهدستگاه پرتوی ايكس (X) متصل است، ایجاد میشوند. ممکن است برای کمک به واضحتر شدن اندامها یا بافتها مادهای رنگی درون سیاهرگ تزریق یا خورده شود. این روش توموگرافی کامپیوتری یا توموگرافی کامپیوتری محوری نیز نامیده میشود.
- ام. آر. آي. MRI (تصویربرداری با تشدید مغناطیسی): روشی است که از آهنربا، امواج رادیویی و کامپیوتر برای تهيه مجموعهای از تصاویر با جزئیات از نواحی درون بدن استفاده میکند. این روش تصویربرداری با تشدید مغناطیسی هستهای ان. ام. آر. آي نیز نامیده میشود.
- سونوگرافی اندوسکوپیک: روشی است که در آن یک اندوسکوپ یا یک پروب سخت از طریق راستروده به بدن داخل میشود. اندوسکوپ یا پروب مجهز به نور و دوربين برای مشاهده است و در انتها، وسیلهای برای جهش دادن امواج صوتی پرانرژی (فراصوت) به سوی بافتها و اندامهای داخلی و ایجاد پژواک، دارد. پژواکها از بافتهای بدن تصویری شکل میدهند که سونوگرام ناميده ميشود. این روش اندوسونوگرافی نیز نامیده میشود.
- PET اسکن (اسکن توموگرافی نشر پوزیترون): روشی برای پیدا کردن سلولهای توموری بدخیم در بدن است. مقدار کمی گلوکز رادیواکتیو درون سیاهرگ تزریق میشود. اسکنر PET دور بدن میچرخد و تصویری از محلهایی در بدن که گلوکز استفاده شده است، ایجاد میکند.
سلولهای توموری بدخیم در تصویر روشنتر ظاهر میشوند، زیرا فعالتر هستند و گلوکز بیشتری نسبت به سلولهای عادی جذب میکنند.
- سنجش آنتیژن کارسینو امبریونیک (CEA): آزمایشی است که سطح CEA را در خون اندازه میگیرد. CEA توسط هر دوی سلولهای سرطانی و سلولهای عادی، درون جریان خون رها میشود. وقتی CEA بیشتر از مقادیر عادی در خون یافت شود، میتواند نشانهای از سرطان راستروده یا موارد دیگر باشد.
سه راه برای انتشار سرطان در بدن وجود دارد.
سه راه انتشار سرطان در بدن عبارتند از:
- از طریق بافت: سرطان به بافتهای سالم و عادي اطراف هجوم میبرد.
- از طریق دستگاه لنفاوی: سرطان بهدستگاه لنفاوی هجوم میبرد و از طریق عروق لنفاوی، به جاهای دیگر بدن نفوذ ميكند.
- از طریق خون: سرطان به سیاهرگها و مویرگها هجوم میبرد و از طریق خون، به جاهای دیگر بدن منتشر ميشود.
وقتی سلولهای سرطانی از تومور اولیه (اصلی) جدا میشوند و از طریف لنف یا خون، به جاهای دیگر بدن میروند، تومور دیگری (ثانویه) ممکن است شکل بگیرد. این روند متاستاز نامیده میشود. تومور ثانویه (متاستاتیک) از همان نوع سرطان تومور اولیه است. برای مثال، اگر سرطان پستان به استخوان پخش شود، سلولهای سرطانی در استخوانها، در حقیقت، سلولهای سرطان پستان هستند و این بیماری سرطان پستان متاستاتیک است نه سرطان استخوان.
مراحل زیر برای سرطان راستروده مورد استفاده قرار میگیرند:
همچنانکه سرطان راستروده از مرحله صفر (0) به مرحله چهار (IV) پیشرفت ميکند، سلولهای سرطانی در سرتاسر لایههای دیواره راستروده رشد میکنند و در غدد لنفاوی و اندامهای دیگر پخش میشوند.
مرحله صفر (0) - کارسینومای درجا
در مرحله صفر (0)، سلولهای غیرعادی در داخلیترین لایه پوشاننده راستروده پیدا میشوند. این سلولهای غیرعادی ممکن است تبدیل به سرطان گرديده و به بافتهای عادي مجاور پخش شوند. مرحلهصفر (0) کارسینوم درجا نیز نامیده میشود.
مرحله يك (I)
در مرحله يك (I)، سرطان شکل گرفته و آن سوی داخلیترین لایه پوشاننده راستروده، به لایههای دوم و سوم پخش شده است و دیواره درونی راستروده را درگیر کرده است اما به دیواره بیرونی راستروده یا خارج راستروده پخش نشده است. سرطان راستروده مرحله يك (I) گاهی سرطان راستروده Dukes A نیز نامیده میشود.
مرحله دو (II)
در مرحله دو (II)، سرطان به خارج از راستروده، به بافت مجاور پخش شده است اما به غدد لنفاوی (ساختارهای کوچک لوبیاشکل که در سرتاسر بدن یافت میشوند و مواد را در مایعی که لنف نامیده میشود، تصفیه میکند و به مبارزه با عفونت و بیماری کمک میکند) گسترش نیافته است. سرطان راستروده مرحله دو (II) گاهی سرطان راستروده Dukes B نیز نامیده میشود.
مرحله سه (III)
در مرحله سه (III)، سرطان به غدد لنفاوی مجاور نفوذ كرده اما به جاهای دیگر بدن گسترش نیافته است. سرطان راستروده مرحله سه (III) گاهی سرطان راستروده Dukes C نیز نامیده میشود.
مرحله چهار (IV)
در مرحله چهار (IV)، سرطان به جاهای دیگر بدن مثل کبد، ریهها و تخمدانها پخش شده است. سرطان راستروده مرحله چهار (IV) گاهی سرطان راستروده Dukes D نیز نامیده میشود.
سرطان راستروده عودکننده
سرطان راستروده عودکننده سرطانی است که پس از درمان، عود کرده است (برگشته است). سرطان ممکن است در راستروده یا در بخشهای دیگر بدن مثل روده بزرگ، لگن، کبد یا ریهها عود کند.
مرور گزینههای درمان
نکتههای کلیدی این بخش - انواع مختلفی از درمان برای بیماران مبتلا به سرطان راستروده وجود دارد.
- سه نوع درمان متعارف (استاندارد) بهکار برده میشود:
- جراحی.
- پرتودرمانی.
- شیمیدرمانی.
- انواع دیگر درمان در پژوهشهای بالینی در حال آزمایش هستند.
- درمان آنتیبادی تکدودمانی.
آزمایشهای پیگیری ممکن است مورد نیاز باشند.
|
انواع مختلف درمان برای بیمارانی با سرطان راستروده وجود دارد.
انواع مختلف درمان برای بیمارانی مبتلا به سرطان راستروده در دسترس است. بعضی درمانها استاندارد هستند (درمان رایج مورد استفاده) و بعضی در پژوهشهای بالینی در حال آزمایش هستند. پژوهش بالینی درمان مطالعه تحقیقاتی مشترکی است برای کمک به پیشرفت درمانهای رایج یا بهدست آوردن اطلاعات درباره درمانهای جدید برای بیماران مبتلا به سرطان. وقتی پژوهشهای بالینی نشان میدهند که یک درمان جدید بهتر از درمان متعارف (استاندارد) است، درمان جدید ممکن است تبدیل به درمان استاندارد شود.
سه نوع درمان استاندارد مورد استفاده است:
جراحی
جراحی متداولترین درمان برای همه مراحل سرطان راستروده است. سرطان با استفاده از یکی از انواع جراحی زیر برداشته میشود:
- پولیپ برداری: اگر سرطان در یک پولیپ (تکه کوچکی از بافت برآمده) پیدا شود، پولیپ اغلب از طریق کولونوسکوپی برداشته میشود.
- برداشتن موضعی (Local Excision): اگر سرطان در سطح درونی راستروده پیدا شود و به دیواره راستروده منتشر نشده باشد، سرطان و مقدار کمی از بافت سالم مجاور برداشته میشوند.
- رزكسيون (برداشتن Resection): اگر سرطان به دیواره راستروده منتشر شده باشد قسمتی از روده با سرطان و بافت سالم مجاور برداشته میشود. گاهی بافت بین راستروده و دیواره شکمی نیز برداشته میشود. غدد لنفاوی نزدیک راستروده برداشته میشوند و زیر میکروسکوپ برای یافتن نشانههای سرطان بررسی میشوند.
درآوردن احشاء از طریق لگن (Peluic Exenteration): اگر سرطان به اندامهای نزدیک راستروده منتشر شده باشد، روده بزرگ نزولي، راستروده و مثانه برداشته میشوند. در زنان دهانه رحم، واژن، تخمدانها و غدد لنفاوی نزدیک ممکن است برداشته شوند. در مردان ممکن است پروستات برداشته شود. دهانههای (استوما) ساختگی برای ادرار و مدفوع ایجاد میشوند تا از طریق آنها ادرار و مدفوع از بدن به یک کیسه جمعآوری جریان یابند.
پس از برداشتن سرطان، جراح یکی از این دو کار را انجام خواهد داد:
- انجام آناستوموز (Anastamasis - دوختن قسمتهای سالم راستروده به هم، دوختن باقیمانده راستروده به روده بزرگ یا دوختن روده بزرگ به مخرج).
یا درست کردن یک دهانه (استوما) از راستروده به خارج از بدن برای دفع مواد زائد از طریق آن. اگر سرطان خیلی نزدیک مخرج باشد، این روش انجام میشود. این کار کولوستومی نامیده میشود. برای جمعآوری مواد زائد یک کیسه اطراف شکاف قرار میگیرد. گاهی کولوستومی فقط تا زمانی نیاز است که راستروده التیام یابد و سپس میتواند برداشته شود. اما اگر همه راستروده برداشته شده باشد، ممکن است کولوستومی دائمی باشد.
ممکن است قبل از جراحی برای کوچک کردن تومور، آسانتر کردن برداشتن سرطان و کاهش مشکلات کنترل روده بعد از جراحی، پرتودرمانی یا شیمیدرمانی تجویز شود. درمانی که قبل از جراحی ارائه میشود، درمان نئوادجوانت نامیده میشود. حتی اگر همه سرطانی را که در زمان جراحی قابل دیدن است، برداشته شود، ممکن است بعضی بیماران، بعد از جراحی، برای از بین بردن همة سلول سرطانی باقیمانده، پرتودرمانی یا شیمیدرمانی دریافت کنند. درمانی که بعد از جراحی، برای افزایش احتمال بهبودی انجام میشود، درمان ادجوانت نامیده میشود.
پرتودرمانی
پرتودرمانی نوعي درمان سرطان است که برای از بین بردن سلولهای سرطانی از پرتوی ايكس (X) پرانرژی یا انواع دیگر پرتوها استفاده میکند. دو نوع پرتودرمانی وجود دارد. پرتودرمانی بيروني(خارجي) که برای فرستادن پرتو به سوی سرطان از دستگاهی خارج از بدن استفاده میکند. پرتودرمانی دروني که از یک ماده رادیواکتیو چسبانده شده در سوزنها، دانهها، سیمها یا میلههای جراحی استفاده میکند که بهطور مستقیم، درون سرطان یا نزدیک آن قرار میگیرند. راهی که پرتودرمانی ارائه میکند به نوع سرطان و مرحلهای که سرطان درمان میشود، بستگی دارد.
شیمیدرمانی
شیمیدرمانی نوعي درمان سرطان است که برای توقف رشد سلولهای سرطانی، از طریق کشتن یا توقف تقسیم سلولها، از داروها استفاده میکند. وقتی شیمیدرمانی از طریق خوراکی یا تزریق درون سیاهرگ یا ماهیچه تزریق انجام میشود، دارو وارد جریان خون میشود و میتواند به سلولهای سرطانی سرتاسر بدن برسد (شیمیدرمانی عمومی). وقتی شیمیدرمانی بهطور مستقیم، درون ستون فقرات، اندام یا حفره بدنی مثل شکم قرار میگیرد، داروها اساساً سلولهای سرطانی را در این نواحی تحت تأثیر قرار میدهند (شیمیدرمانی ناحیهای). روش انجام شیمیدرمانی به نوع سرطان و مرحلهای که سرطان درمان میشود، بستگی دارد.
انواع دیگر درمان در پژوهشهای بالینی در حال آزمایش هستند.
این بخش خلاصه، درمانهایی در حال مطالعه در پژوهشهای بالینی را شرح میدهد. ممکن است این بخش به همه درمانهای در حال مطالعه اشاره نکند.
درمان آنتیبادی تکدودمانی
درمان آنتیبادی تکدودمانی نوعی درمان سرطان هدفمند است که از آنتیبادیهایی استفاده میکند که در آزمایشگاه از نوع واحدی از سلول دستگاه ایمنی ساخته میشوند. این آنتیبادیها میتوانند برخی مواد روی سلولهای سرطانی یا مواد معمولی را که ممکن است به رشد سرطان کمک کنند، شناسایی کنند. آنتیبادی به این مواد متصل میشود و سلولهای سرطانی را میکشد، رشد آنها را مسدود میکند یا از پخش شدن آنها جلوگیری میکند. آنتیبادیهای تکدودمانی از طریق تزریق داده میشوند. ممکن است آنها به تنهایی یا برای حمل مستقیم داروها، توکسینها یا مواد رادیواکتیو، به سلولهای سرطانی، استفاده شوند.
ممکن است به پژوهشهای پیگیرانه نیاز باشد.ممکن است بعضی از آزمایشهایی که برای تشخیص سرطان یا تعیین مرحله سرطان انجام میشدند، تکرار شوند. بعضی آزمایشها به منظور مشاهده اینکه درمان چگونه عمل کرده است، تکرار خواهند شد. تصمیم در این باره که درمان ادامه یابد، تغییر کند یا متوقف شود، ممکن است مبتنی بر نتایج این آزمایشها باشد. این کار، گاهی، مرحلهبندی مجدد نامیده میشود.
بعضی آزمایشها، بعد از پایان درمان، یکبار انجام خواهند شد. اگر شرایط شما تغییر کرده یا سرطان عود کرده باشد (برگشته باشد) نتایج این آزمایشها میتواند آن را نشان دهند. این آزمایشها گاهی آزمایشها یا معاینههای پیگیری نامیده میشوند.
بعد از درمان سرطان راستروده، ممکن است آزمایش خون برای اندازهگیری مقدار آنتیژن کارسینو امبریونیک (مادهای در خون که هنگام بروز سرطان ممكن است افزایش یابد)، برای بررسی عود سرطان انجام شود.
گزینههای درمان بر اساس مرحله
- مرحله صفر (0)- کارسینوم درجا
- مرحله يك (I) سرطان راستروده
- مرحله دو (II) سرطان راستروده
- مرحله سه (III) سرطان راستروده
- سرطان راستروده مرحله چهار (IV) و عودکننده
مرحله صفر (0) - کارسینوم درجا
درمان مرحله صفر (0) ممکن است شامل موارد زیر باشد:
پولیپ برداری ساده.
برداشت موضعی (Local Excision).
رزكسيون (Resection) - وقتی تومور برای برداشته شدن در، برداشتن موضعی، خیلی بزرگ است.
پرتودرمانی داخلی یا خارجی.
سرطان راستروده مرحله يك (I)
درمان سرطان راستروده مرحله يك (I) ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- برداشت موضعی (Local Excision).
- رزكسيون (Resection).
- برداشت همراه با پرتودرمانی یا شیمیدرمانی، قبل یا بعد از جراحی.
سرطان راستروده مرحله دو (II)
درمان سرطان راستروده مرحله دو (II) ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- برداشت همراه با ترکیب شیمیدرمانی و پرتودرمانی، قبل یا بعد از جراحی.
- برداشت با یا بدون شیمیدرمانی بعد از جراحی.
سرطان راستروده مرحله سه (III)
درمان سرطان راستروده مرحله سه (III) ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- برداشتن به اضافه ترکیب شیمیدرمانی و پرتودرمانی، قبل یا بعد از جراحی.
- برداشتن با یا بدون شیمی درمان بعد از جراحی.
سرطان راستروده مرحله چهار (IV) و عودکننده
درمان سرطان راستروده مرحله چهار (IV) و عودکننده ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- برداشتن با یا بدون ترکیب پرتودرمانی و شیمیدرمانی، قبل از جراحی.
- برداشتن یا درآوردن احشاء از طریق لگن بهعنوان درمان مسکن برای تخفیف علائم و بهبود کیفیت زندگی.
- پرتودرمانی، شیمی درماني یا ترکیب هر دو، بهعنوان درمان مسکن برای تخفیف علائم و بهبود کیفیت زندگی.
- شیمیدرمانی برای کنترل رشد تومور.
- قرار دادن Stent برای کمک به باز نگه داشتن راستروده، اگر توسط تومور نسبتاً مسدود شده است، بهعنوان درمان مسکن برای تخفیف علائم و بهبود کیفیت زندگی.
- شیمیدرمانی عمومی با یا بدون درمان آنتیبادی تکدودمانی مثل Bevacizumab.
- پژوهش بالینی داروی ضدسرطان جدید.
درمان سرطان راستروده انتشار یافته به دیگر اندامها، به اینکه سرطان به کدام اندام پخش شده است، بستگی دارد.
- درمان نواحیای از سرطان که به کبد پخش شدهاند، شامل موارد زیر است:
- شیمیدرمانی ناحیهای یا عمومی.
پرتودرمانی داخلی.
- جراحی برای برداشتن تومور با یا بدون شیمیدرمانی، قبل از جراحی.
درمان نواحیای از سرطان که به ریهها یا تخمدانها منتشر شده، جراحی است.