در سرطان پروستات موضعی، محرومیت از دریافت آندروژن، ارجحیتی نسبت به رویکردهای قدیمی ندارد

Androgen Deprivation No Better than Conservative Approach in Localized Prostate Cancer

استفاده از درمان محرومیت از آندروژن در مردان مسن مبتلا به سرطان پروستات موضعی، در مقایسه با روش درمانی محافظه کارانه، نتایج بهتری را در بقا نشان نداده است. این یافته براساس تحلیل‌های جدید، در مجلۀ انجمن پزشکی  در 9 جولای 2008 است. با وجود نبود شواهد مشخص مبنی بر مؤثرتر بودن درمان محرومیت از دریافت آندروژن، نسبت به راه‌های دیگر درمانی، این روش درمان، برای سرطان پروستات موضعی، به یک درمان رایج بدل شده است.

محققان مؤسسۀ سرطان نیوجرسی برای انجام این مطالعه از اطلاعات برنامۀ نظارت، واگیرشناسی و نتایج نهایی (SEER) و فایل‌های مراقبت پزشکی استفاده کردند تا نتایج را در مردان 66 ساله و بالاتر که سرطان موضعی آنها، در سال‌های 2002-1992، تشخيص داده شده است و جراحی انجام نداده‌اند، با هم مقایسه کنند. تقریباً 8000 نفر از این مردان، درمان محرومیت از دریافت آندروژن و تقریباً 11.400 نفر، درمان محافظه‌کارانه را که اغلب به آن انتظار مراقبانه می‌گویند، دریافت کردند.

در بیمارانی که درمان محرومیت از آندروژن دریافت کرده‌اند – نیمی از آنها بيش‌تر از 30 ماه درمان شده‌اند – ميزان بقاي10 ساله يا آنهایی که درمان محافظه‌کارانه دریافت کردند، (تقريباً برابر بود.)

نویسندگان اعلام کردند که درمان محرومیت از دریافت آندروژن در مردان مبتلا به سرطان ضعیف تمایز یافته، نرخ 10 ساله بقای ویژۀ سرطان را اندکی بهبود بخشید اما تفاوت مهمی در بقای کلی آن گروه از بیماران وجود نداشت.

نویسندۀ سرپرست بررسی، دکتر گریسال. لویائو می‌گوید: «گزارش‌های بیش‌تری درباره خطرهایی نظیر شکستگی‌ها، دیابت، بیماری قلبی و عوارض جانبی دیگر مرتبط با استفاده طولانی‌مدت از این درمان، وجود دارد. بنابراین، جست‌وجو در مورد عملکرد مناسب این درمان ضروری است.»