برنامة مراقبت در دوران گذار
Transitional Care Planning
مقدمه
این خلاصة مخصوص استفادة بیماران دربارة برنامة مراقبت در دوران گذار، از خلاصهای برگزیده شده که توسط متخصصان سرطان برای استفادة متخصصان سلامت تهيه شده است. این اطلاعات و دیگر اطلاعات معتبر در مورد درمان سرطان، آزمایشهاي غربالگری، پیشگیری، مراقبت حمایتی در پايگاه علمي، پزشكي و آموزشي مؤسسة تحقيقات، آموزش و پيشگيري سرطان موجودند. در این خلاصه، مراقبت در دوران گذار، ارزیابی آن و گزینههاي مراقبتی آن توضیح داده شده است.
برنامة مراقبت در دوران گذار چیست؟
برنامة مراقبت در دوران گذار، به ادامة مراقبت بدون وقفة بیماران مبتلا به سرطان، در گذار از مراحل مختلف سرطان کمک ميکند:
گذار به معنای گذر از مرحلهای به مرحلة دیگر است. برنامة مراقبت در دوران گذار، پلی است بین دو مرحله از درمان. با تغییر هدف درمان یا محل آن، بیمار ممکن است در حین این گذار با مشکلاتی روبرو شود. لازم است بیماران دربارة شرایط بیماری و گزینههاي درمانی، با توجه به نیازهای خانواده، مسائل مالی، شغل، باورهای مذهبی یا معنوی و کیفیت زندگی خود تصمیماتی بگیرند. بیماران ممکن است با مشکلاتی چون یافتن یک مرکز مناسب توانبخشی، بدست آوردن تجهیزات مخصوص، یا پرداخت هزینة مراقبتهاي لازم روبرو باشند. ممکن است دچار اختلالات روانی از قبیل افسردگی یا اضطراب باشند. برنامة مراقبت در دوران گذار به بیمار و خانوادة وی در شناسایی و برطرف ساختن این مشکلات کمک ميکند و در نتیجه باعث بهبود وضع سلامت بیمار ميشود.
برای بهدست آوردن اطلاعات بیشتر به مقالات زیر مراجعه كنيد:
برنامة مراقبتی در دوران گذار ميتواند شامل حمایت از بیمار و خانوادهاش و آموزش و معرفی منابع مورد نیاز به آنها شود. در مطلوبترین حالت، این برنامه به شکل گروهی و بهوسیلة گروه بهیاران بیمار انجام ميشود. وجود روابط نزدیک و صمیمي بین اعضای گروه از اهمیت بالایی برخوردار است و این روابط شامل روابط میان اعضای گروه پزشكي و خانوادة بیمار ميشود.
هدفهاي درمان سرطان با تغییر وضعیت بیماری تغییر ميکند.
هر نوع سرطان نیازمند مراقبتی متفاوت است و هدفهاي درمان بیمار با توجه به بهتر یا بدتر شدن وضعیت بیماریش تغییر ميکند. مراقبتهاي مربوط به سرطان شامل موارد زیر است:
-
درمان فعال: روش درمانی که بهمنظور معالجة سرطان انجام ميشود.
-
مراقبت حمایتی: مراقبتی که بهمنظور پیشگیری یا درمان هر چه سریعتر نشانههاي بیماری؛ عوارض جانبی درمان؛ و مشکلات روانی، اجتماعی و معنوی مربوط به سرطان یا درمان آن انجام ميشود.
-
درمان تسکینی: درمانی است که بهمنظور تسکین نشانههاي دردناک بیماری و بهبود کیفیت زندگی بیمار انجام ميشود. از درمان تسکینی در کنار دیگر روشهاي درمانی سرطان و یا بهمنظور راحتی بیمار در روزهای پایانی زندگیش، در زمانی که درمان متوقف شده است، استفاده ميشود.
برنامة مراقبت در دوران گذار به بیماران و خانوادههایشان در مسائل پزشکی، عملی و احساسی که در طول کنارآمدن با این مراحل و هدفهاي مختلف درمان با آنها روبرو ميشوند، کمک ميکند.
بیمار در دوران بیماری ممکن است به چندین روش مختلف تحت مراقبت قرار گیرد.
بیشتر مراقبتهایی که بیماران مبتلا به سرطان دریافت ميکنند در مکانهایی بهجز بیمارستان ارائه ميشود. ممکن است مکان ارائة این مراقبتها به بیماران در دورههاي مختلف بیماری چندین بار تغییر کند. و حتي بیماران این مراقبتها را در بیمارستان نيز دریافت کنند، یا بهعنوان یک بیمار سرپایی در منزل تحت مراقبت قرار بگیرند، یا در یک بیمارستان خصوصی، یک مرکز توانبخشی (مکانی مخصوص انجام تمرینهاي خاص، مانند تمرینهايي بهمنظور بهدست آوردن مجدد توان یا توانایی تحرک) یا اگر در روزهای پایانی عمر باشند، در یک آسایشگاه ویژة بیماران درمانناپذیر ، این مراقبتها را دریافت كنند.
ارزیابیهاي مربوط به برنامة مراقبت در دوران گذار
در ارزیابی، اطلاعاتی که به گروه پزشكي در شناسایی و برطرف ساختن مشکلات بیمار در سازگاری با تغییر روشهاي مراقبت کمک ميکند، جمعآوری ميشود.
ابتلا به سرطان بهجز شرایط جسمانی بیمار بر جنبههاي دیگری از زندگی وی نیز تأثیر ميگذارد. سرطان بهداشت روانی، زندگی خانوادگی، توانایی اشتغال، برنامهریزی مالی، روابط اجتماعی و ایمان بیمار را نیز تحت تأثیر قرار ميدهد. بسیاری از بیماران با گذر از یک مرحلة مراقبتی به مرحلهای دیگر در یک یا چند مورد از مواردی که ذکر شد دچار مشکل خواهند شد. برای نمونه، ممکن است خانوادة بیمار در تهیة تجهیزات خانگی مخصوص یا استفاده از آنها با اشكال روبرو شوند، و يا بیمار، در پذیرش تغییر مرحلة مراقبت از مرحلة معالجة سرطان به مرحلة صرفاً تسكيني یا مراقبت در آسایشگاه مخصوص بیماران درمانناپذیر، با مشکل روبرو شود. بايد دانست روش مراقبت در دوران گذار برای هر بیمار و خانواده او منحصربهفرد است. ارزیابی به شناسایی بیمارانی که در دوران گذار دچار مشکل ميشوند کمک ميکند و نیز در تعیین نوع حمایتی که ميتواند به آسانتر شدن این تغییرات برای آنها کمک کند، پی ميبرند. این ارزیابیها شامل سابقة کامل پزشکی؛ آزمایش کامل جسمانی؛ بررسی مهارتهاي یادگیری؛ بررسی توانایی انجام فعالیتهاي روزمرة زندگی؛ ارزیابی بهداشت روانی؛ خلاصهای از خدمات اجتماعی در دسترس بیمار؛ و معرفی بیمار به مراجع مربوطه در صورت نیاز به یاری در مسائلی از قبیل حمل و نقل، مراقبت در خانه، تغذیة سالم و مدیریت مصرف دارو، ميشود.
ارزیابی، بهعنوان روندی معمول، به دفعات در طول ابتلای بیمار به سرطان انجام ميشود.
هنگام انتقال بیمار از یک مکان به مکانی دیگر- مثلاً انتقال از بیمارستان به منزل- ارزیابی انجام ميشود. همچنین در طی بیماری و معمولاً در زمان تشخیص سرطان، پس از پایان دورهای از درمان، در هنگام بازگشت سرطان، توقف مراقبت بهمنظور درمان و قطع روند درمان (شروع مراقبتهاي مربوط به دورة پایانی زندگی) نیز ارزیابی انجام ميشود. ممکن است بیمار در چنین زمانهایی دچار استرس عاطفی بیشتری شود. با ارزیابیهاي مرتب ميتوان این مسائل و دیگر دلایل ایجاد پریشانی در بیمار، مانند از دست دادن شغل یا فوت یکی از عزیزان یا مراقبتکنندگان وی را شناسایی كرد.
از آنجا كه هیچکس نیازهای قطعی بیمار را در آینده نميداند، در طول دوران سرطان، ارزیابی بهعنوان بخشی از روال معمول مراقبت، به دفعات صورت ميپذیرد. با این کار انجام خدمات مناسب در زمانیهایی که به آنها نیاز باشد، تضمین ميشود.
تمامي اعضای گروه پزشكي بیمار در فرایند ارزیابی شرکت دارند.
در برنامهریزی بهمنظور تغییر نوع مراقبت مربوط به سرطان، پزشکان، پرستاران و دیگر اعضای گروه پزشكي، تمام جنبههاي زندگی بیمار را كه ممکن است تحت تأثیر آن تغییر قرار گیرد در نظر ميگیرند. هر یک از متخصصان زیر، بخشهاي مختلفی از ارزیابی مربوط به مراقبت در دوران گذار را بر عهده دارند:
- پزشک
- پرستار
- متخصص تغذیه
- مددکار اجتماعی
- روانشناس
- معتمد مذهبی
- فیزیوتراپیست
- متخصص کار درمانی
برای تعیین برنامة مراقبتی در دوران گذار انواع ارزیابیهاي زیر انجام ميشود:
ارزیابی جسمانی
در ارزیابی جسمانی، سلامت عمومي بیمار، برنامة درمانی وی و تغییرات ايجاد شده در وضعیت سرطان با در نظر گرفتن موارد زیر بررسی ميشود:
- نوع و مرحلة سرطان.
- نشانههاي سرطان.
- عوارض جانبی درمان.
- مصرف یا عدم مصرف دخانیات توسط بیمار.
- پیچیدگیها و عوارض جانبی مربوط به تغذیه.
- توانایی انجام فعالیتهاي روزمره.
برای آگاهي بیشتر به مقالات زیر مراجعه كنيد:
- تغذیه در مراقبت از سرطان.
- ترک سیگار و خطرات ادامة مصرف آن در بیماران مبتلا به سرطان.
ارزیابیهاي مربوط به خانواده و خانه
عواملی مثل سن بیمار و نحوة زندگی او بر سازگاری وی با تغییر مرحلة مراقبت تأثیرگذار است. در اینگونه از ارزیابی موارد زیر بررسی ميشوند:
- سن بیمار و اعضای خانوادة او.
- نحوة زندگی بیمار.
- آیا بیمار دارای همسر و فرزند است یا نه.
- میزان تحصیلات بیمار و خانوادهاش.
- زبانی که در منزل بیمار، به آن صحبت ميشود.
- باورها و اعمال مذهبی بیمار.
- اینکه آیا اعضای خانواده و دوستان ميتوانند در طول درمان به بیمار کمک کنند یا نه.
- سن ساختمان منزل و نقشة آن. آیا در صورت لزوم، تجهیزات پزشکی (از قبیل تخت خواب بیمارستان، مخزن اکسیژن، یا مانیتور قابل حمل) در اتاق خواب خانه جا ميشوند و اینکه آیا سیمکشی منزل برای تأمین برق مورد نیاز این تجهیزات کافی است؟ آیا فرد، با صندلی چرخدار ميتواند بهراحتی در قسمتهاي مختلف خانه حرکت کند؟
ارزیابی سلامت روانی
دوران گذار برای بیمار و خانوادة او دورة پرتنشی است. نوع روابط موجود بین بیمار و خانوادهاش و دیگران به تعیین نوع خدماتی که خانوادهاش برای کنار آمدن با دوران گذار نیاز دارند، کمک ميکند. در این ارزیابی ممکن است پرسشهاي زیر مطرح شوند:
- بیمار و خانوادة او دربارة سرطان و هدفهاي درمان چه احساسی دارند؟ گاهی بیماران دچار مشکلاتی جدی همچون افسردگی یا اضطراب ميشوند. اعضای خانواده نیز ممکن است به دلیل احساساتی که دارند نیاز به کمک داشته باشند. این مشکلات اغلب قابل درمانند. پزشک یا بهیار ميتواند بیمار و خانوادهاش را به یک گروه حمایتی، مشاور یا مددکار بهداشت روانی معرفی كند.
- باورها وارزشهاي مهم در نظر بیمار چیستند و اینکه آیا بر تصمیمات راجع به روش درمان تأثیر ميگذارند؟
- خانوادة بیمار در گذشته چگونه با تنشها و موقعیتهاي بحرانی کنار آمده است؟ پاسخ به این پرسش به پیش بینی واکنش آنها در برابر تنش ناشی از تغییراتی که در درمان بیمار ایجاد ميشود کمک ميکند.
- آیا در منزل بیمار مشکلاتی وجود دارد که مربوط به سرطان نباشد، اما بر کیفیت سازگاری بیمار و خانوادهاش با تغییرات تأثیر بگذارند؟
- آیا در گذشته یا حال اختلالات روانی در خانواده وجود داشته یا دارد؟
- آیا بیمار در گذشته مورد سوءاستفادة جسمي قرار گرفته است؟
- در صورتیکه بیمار در نظر دارد در خانه تحتمراقبت قرار بگیرد، آیا بیمار یا عضو دیگری از خانوادة او سیگاری است یا از مشروبات الکلی یا مواد مخدر استفاده ميکند؟ کشیدن سیگار در نزدیکی تجهیزات مربوط به اکسیژن بسیار خطرناک است. افرادی از اعضای خانواده که وظیفة دادن دارو یا انجام دیگ
- مراقبتها از بیمار را بر عهده دارند، باید کاملاً هشیار باشند و تحت تأثیر هیچ مادهای که بر تواناییشان در انجام دقیق وظیفهشان به گونهای که تجویز شده تأثیر بگذارد، نباشند.
برای آگاهي بیشتر به مقالات زیر مراجعه كنيد:
- اختلال ناشي از اضطراب.
- اختلالات شناختی و روان آشفتگی.
- افسردگی.
- سازگاری طبیعی و اختلالات مربوط به سازگاری.
- اختلال استرسزای پس از آسیب.
- مسئلة سوءمصرف مواد مخدر در سرطان.
ارزیابی اجتماعی
پزشکان و دیگر متخصصان ميتوانند بیمار را به مراکز ارائة خدمات مراقبتی در دسترس بیمار معرفی كنند. مختصری از نحوة ارزیابی بهمنظور چگونگی دسترسی بیماران به انواع خدمات اجتماعی عبارتند از:
- بیمار در منزل و محل زندگی از چه حمایتهایی بهرهمند است؟ چگونه و با استفاده از چه وسیلة نقلیهای در جلسات ملاقات پزشکی یا دیگر مکانها حاضر ميشود؟ محل زندگی بیمار بر خدماتی که او ميتواند دریافت کند و نیز نحوة حضور در جلسات ملاقات مربوط به درمانش تأثیر ميگذارد. ميتوان بیمار را به مراکز محلی ارائة خدماتی چون مراقبت در خانه، رسانیدن غذا و دارو به منزل و حمل ونقل بیمار به مراکز درمانی و برگرداندن او از این مراکز، معرفی كرد.
- آیا بیمار با مراقبت در آسایشگاه مخصوص بیماران درمانناپذیر و مراقبت تسکینی و یا با برنامههاي مربوط به این مراقبتها در محل زندگی خود، آشناست؟ (برای آگاهي بیشتر به خلاصة مربوط به روزهای پایانی زندگی مراجعه كنيد)
- پیش از آنکه مراقبت در منزل مورد بررسی قرار بگیرد، باید امکانات درمانی و مراقبت در خانه را مورد توجه قرار داد. آیا در منزل بیمار کسی هست که از او مراقبت کند یا اینکه بیمار اصولاً به کمک دیگران نیاز دارد؟
- آیا مراقبتکنندة اصلی، شخصی را بهعنوان کمک دارد تا او را در انجام وظایف مراقبتیش ياري دهد تا این امکان برای مراقبتکنندة اصلی فراهم باشد كه گاهی به خود استراحت دهد؟
- تغییرات چگونه بر توانایی اشتغال بیمار تأثیر ميگذارند؟
- آیا بیمار تحت پوشش بیمه قرار دارد (انواع بیمههاي خدمات درمانی و تسهیلاتی از این قبیل).
- منابع مالی بیمار چيست؟ هزینة درمان چگونه پرداخت خواهد شد؟
ارزیابی معنوی
آگاهی از نقشی که معنویت و مذهب در زندگی بیمار دارد، به گروه بهیاری کمک ميکند كه از چگونگی تأثیر این باورها بر نحوة سپری کردن حالت گذار توسط بیمار آگاه شوند. ارزیابی معنوی ممکن است شامل پرسشهاي زیر باشد:
- آیا بیمار خود را فردی مذهبي ميداند؟
- اهمیت مذهب از نظر بیمار چیست؟
- آیا سرطان یا درمان آن موجب دلسردی رواني شده است؟
- آیا بیمار از سوی گروه مذهبی خود حمایت ميشود؟ بسیاری از بیماران ملاقات با هم کیشان و افراد گروههاي مذهبی خود را ارزشمند ميدانند. ممکن است بیمار بخواهد در طول درمان با یک مشاور امور مذهبي (برای مثال یک روحانی) گفتوگو کند.
گزینههاي مراقبت در دوران گذار
برای نیازهای مختلف، روشهاي مراقبت متفاوتی وجود دارد. مراقبت در دوران گذار ميتواند شامل مدیریت شرایط پزشکی و بازتوانی بیمار، به اضافة ارائة خدمات حمایتی بهمنظور برطرف ساختن نیازهای اساسی مانند آسایش، بهداشت، امنیت و تغذیه و يا خدمات حمایتی دیگری جهت برطرف كردن نیازهای آموزشی، اجتماعی، معنوی و مالی نیز باشد. در ادامه فهرستی از برخی از گزینههاي مراقبتی در دوران گذار، با توجه به نیازهای ارزیابی شدة بیماران آمده است:
مکان ارائة خدمات مراقبتی
- بیمارستان
- بیمارستان خصوصی
- بخش یا آسایشگاه مخصوص توانبخشی
- منزل بیمار
- منزل یکی از اعضای خانوادة بیمار که وظیفة مراقبت از وی را بر عهده گرفته است.
- آسایشگاه مخصوص بیماران درمانناپذیر.
- خدماتي که ميتواند در محل آسایشگاه انجام شود و یا در منزل بیمار.
(برای آگاهي بیشتر به خلاصة مربوط به روزهای پایانی زندگی مراجعه كنيد)
مراقبین
متخصصان و مراقبین با یکدیگر بهعنوان یک گروه همکاری ميکنند و به بیماران، خدمات مورد نیازشان را در منزل یا درمانگاهها یا دیگر مکانهاي مخصوص ارائه ميکنند. این افراد ميتوانند جزو افراد زیر باشند:
- پزشک.
- پرستار.
- متخصص تغذیه.
- فیزیوتراپیست.
- متخصص کار درمانی.
- مددکار اجتماعی.
- متخصص امور مربوط به سلامت روانی.
- افراد معتمد مذهبی.
- دوستان و همنشینان بیمار.
- خدمات مراقبت در خانه.
برنامههاي مراقبتی ميتوانند شامل موارد زیر باشند:
- برنامههاي مربوط به شرایط داغدیدگی.
- گروههاي حمایتی اجتماعی.
- آژانسهاي مشاوره کاریابی.
- آژانسهاي سلامت در منزل.
- آژانسهاي تزریق در منزل.
- سازمانهاي ارائه کنندة کمکهاي قانونی.
- برنامههاي مربوط به مراقبت تسکینی.
حمایت دارویی و پزشکی
- مهار درد و نشانههاي سرطان (برای آگاهي بیشتر به خلاصة مربوط به درد مراجعه كنيد)
- شیميدرمانی.
- انتقال و تزریق خون.
- داروهایی که موجب رشد و بلوغ سلولهاي خونی ميشوند.
- آنتیبیوتیکها (داروهایی که بهمنظور درمان عفونتها از آنها استفاده ميشود)
- درمانهایی که موجب بهبود یا بازیابی کامل عملکرد ریه ميشوند
- مراقبتهاي مربوط به پوست و زخم (جراحت)
حمایت تغذیهای
بیمار ممکن است بتواند به شکل طبیعی غذا بخورد و یا نیاز به مکملهاي خوراکی داشته باشد و یا مجبور باشد از طریق رگهایش تغذیه کند. (برای آگاهي بیشتر به خلاصة مربوط به تغذیه در مراقبت از سرطان مراجعه كنيد)
تجهیزات خاص
اگر به تجهیزات خاصی نیاز باشد، نوع آن تجهیزات بستگی به شرایط بیمار دارد. برخی از تجهیزاتی که بهطور معمول مورد نیازند، عبارتند از:
- اسباب پزشکی (مانند سوند، لولههاي مربوط به تخلیة ادرار یا خون و کیسههاي مخصوص کولوستومي (Colostomy)
- وسایل کمکی (صندلی چرخدار، واکر (Walker)، رخت خواب و تشکهاي مخصوص)
- پمپهاي (مخازن) مخصوص وارد كردن دارو به بدن.
- دستگاه تنفس مصنوعی.
ملاحظات خاص
مراقبت از بیمار در منزل، ميتواند بار مسئولیت جسمانی و احساسی را که بر دوش بهداران از اوست افزایش دهد.
فشارهاي عصبي و مسئولیت مراقبت از بیمار در خانه ميتواند موجب ایجاد مشکلاتی در روابط خانوادگی شود و باید به دقت مورد بررسی قرار گیرد. فعالیتهاي روزمره هر کسی ميتواند تغییر کند. بسیاری از خانوادهها برای سازگاری با تغییر نقشهایی که بر اثر تغییرات ناشی از سرطان روی ميدهد مشکل دارند. ممکن است بهمنظور برطرف ساختن چنین مشکلاتی، والدین و افراد فامیل به مشاور ارجاع داده شوند.
بهمنظور مراقبت موفقیتآمیز در خانه، مهار درد عاملی کلیدی محسوب ميشود. مصرف داروهای ضد درد (مسکن) بهمنظور بهبود حال عمومي بیمار اغلب بهعنوان بخشی از درمان است. مهار علائم ناشی از سرطان در بیمار، به خصوص مهار درد موجب سهولت کار بیمار و بهداران وی ميشود. مهم است که اعضای خانواده و بهداران اهمیت استفاده از داروهای مسکن و دیگر روشهاي درمانی که موجب آسایش بیشتر بیمار ميشوند را درک کنند.
برای آگاهي بیشتر به خلاصههاي زیر مراجعه كنيد:
- اختلالات قلبی – ریوی.
- خستگی مفرط.
- تب، تعریق بیش از حد و گرگرفتگی.
- مشکلات مربوط به معده و روده.
- حالت تهوع و استفراغ.
- درد.
در صورتیکه مراقبت در منزل، موردنظر باشد، موارد زیر و موارد دیگری را باید بررسی كرد:
- نوع مراقبتی که باید انجام شود.
- مهارتهاي تصمیمگیری که هم برای بیمار و هم برای بهدار لازم هستند.
- اینکه آیا تجهیزات مورد نیاز در منزل جا ميشود یا نه.
- میزان توانایی و تمایل خانواده – به تنهایی یا با کمک کارکنان مراقبت در خانه- برای مراقبت از بیمار.
- این ارزیابی به تعیین اینکه آیا مراقبت از بیمار در خانه گزینهای عملی است یا خیر کمک ميکند.
برنامة مراقبت در دوران گذار به بیمار کمک ميکند تا راههایی را برای پرداخت هزینههاي خدمات و مراقبتهاي مورد نیازش بیابد.
ممکن است (انواع بیمههاي مربوط به خدمات پزشکی) بخشی از هزینههاي پزشکی را پرداخت کنند. با اینحال، پوشش این بیمهها محدود است و ممکن است لازم باشد بیماران راههاي دیگری برای پرداخت هزینههایی که تحت پوشش بیمه نیستند بیابند.
برنامة مراقبت در دوران گذار شامل معرفی بیمار و خانوادة وی به مراجعی ميشود که ميتوانند به بیمار در پرداخت هزینههاي مربوط به درمان که تحت پوشش بیمه نیستند کمک کنند. ممکن است مؤسسات خدمات اجتماعی بتوانند برخی از نیازهای مراقبتی را انجام دهند. برخی سازمانها، تجهیزات پزشکی (از جمله صندلی چرخدار و تختخوابهاي مخصوص بیمارستان) را کرایه ميدهند، خدمات کمکی کوتاهمدتی به شکل خدمات پرستاری یا خانهداری ارائه ميدهند، یا حمل و نقل بیمار به مطب پزشک یا درمانگاه و برگرداندن او را به عهده ميگيرند.
مراقبت در دوران گذار ممکن است شامل مشاوره به منظور استخدام بیمار نیز بشود.
اغلب مبتلایان به سرطان مایلند به سر کار برگردند. اشتغال نه تنها برایشان درآمدی در پی خواهد داشت، بلکه همچنین برایشان حس داشتن یک زندگی عادی را به همراه خواهد داشت. در حین درمان، برخی از بیماران احساس ميکنند که حالشان برای رفتن به سر کار به اندازة کافی خوب است. دیگران باید تا به پایان رسیدن درمان برای رفتن به سر کار صبر کنند. بیمارانی که دچار معلولیت ميشوند یا پس از درمان نیازهای خاصی پیدا ميکنند، شايد به هیچ وجه نتوانند به سر کارهای سابق خود برگردند.
ميتوان این گروه از بیماران را به مراکز خدماتی که بیماران را در مورد مسائل مربوط به اشتغال یاری ميکنند، معرفی كرد. این خدمات شامل مشاورة مربوط به اشتغال، ارائة تحصیلات و آموزش مهارتهاي خاص و کمک در بهدست آوردن و استفاده از فناوری و ابزارهای کمکی باشند.
اگر بیماری به سر کار خود برگردد، همکارانش شايد ندانند باید چه بگویند و یا ندانند که آیا بیمار مایل است دربارة سرطان صحبت کند یا نه. آموزش مسائل مربوط به سرطان به همکاران بیمار در آسانتر شدن این دوران گذار مؤثر است.
تصمیمات مربوط به دورة پایانی زندگی
مراقبت از مبتلایان به سرطان پس از بروز علائم مربوط به آن و تشخیص سرطان آغاز شده و تا زمانیکه بیمار در حال بهبودی است، معالجه شده یا فوت كند، ادامه ميیابد. (برای آگاهي بیشتر به خلاصههاي مربوط به روزهای پایانی زندگی و از دست دادن، سوگ و داغداری مراجعه كنيد.) تصمیمات مربوط به دورة پایانی زندگی باید به سرعت پس از تشخیص سرطان و پیش از آنکه به آنها نیاز پیدا شود، گرفته شوند. این مسائل، مسائل خوشایند یا سادهای برای فکر کردن نیستند، اما برنامهریزی برای آنها ميتواند بار مسئولیت اتخاذ تصمیمهاي اساسی برای بیمار را توسط اعضای خانواده، آن هم در زمانی که به لحاظ عاطفی غمگین هستند، سبک کند.
زاویة دید بیمار ميتواند نشاندهندة پیش زمینة فلسفی، اخلاقی، مذهبی یا معنوی وی باشد. در صورتیکه بیمار دارای تفکرات خاصی در مورد مسائل مربوط به دورة پایانی زندگی باشد، دیگران باید از این افكار آگاه شوند تا بتوانند آنها را مراعات کنند و انجام دهند. به دلیل حساسیت این مسائل، در بیشتر مواقع، بیماران، خانوادههایشان و پزشکان درباره این مسائل صحبت نميکنند. افرا0د اغلب فکر ميکنند که بعداً زمان کافی برای صحبت دربارة این مسائل وجود دارد. با اینحال، در بسیاری از مواقع تصمیمات مربوط به دورة پایانی زندگی توسط كساني گرفته ميشود که از خواستههاي بیمار آگاه نیستند. بیمار باید هر چه سریع تر(مثلاً، پس از پذیرش در بیمارستان) با پزشک و دیگر بهداران صحبت کند چون ممکن است بعداً توانایی اتخاذ این تصمیمات را نداشته باشد.
صحبت دربارة این مسائل بسیار مهم است؛ چه بیمار در منزل تحت مراقبت باشد، چه در بیمارستان عمومي يا در بیمارستان خصوصی، چه در آسایشگاه مخصوص بیماران درمانناپذیر و چه هر مکان دیگری.